Лявон Антонавіч Луцкевіч

Лявон Антонавіч Луцкевіч
Лявон Антонавіч Луцкевіч
Дата нараджэння	17 сакавіка 1922 ці 1922
Месца нараджэння	Вільня;
Дата смерці	28 ліпеня 1997 ці 1997
Месца смерці	Вільня, Віленскае гарадское самакіраванне, Віленскі павет, Літва;
Грамадзянства	Польская Рэспубліка; СССР; Літва;
Бацька	Антон Луцкевіч
Маці	Зоф’я Абрамовіч[d]
Жонка	Галіна Антонаўна Войцік
Род дзейнасці	грамадскі дзеяч, мемуарыст, пісьменнік
Альма-матар	Віленская беларуская гімназія (1936); Віленская дзяржаўная тэхнічная школа[d] (1940);
Партыя	Беларуская незалежніцкая партыя;

Лявон Антонавіч Луцкевіч (13 сакавіка 1922, Вільня — 28 ліпеня 1997, Вільня) — беларускі грамадскі і культурны дзеяч, педагог, мемуарыст^[2].

Біяграфічныя звесткі

Сын прэм’ер-міністра Беларускай Народнай Рэспублікі Антона Луцкевіча, брат Юркі Луцкевіча. Скончыў Віленскую беларускую гімназію.

У Другую сусветную вайну падчас нямецкай акупацыі настаўнічаў у Радашковічах і Баранавічах, прымаў удзел у нацыянальным падполлі. Далучыўся да падпольнай Беларускай незалежніцкай партыі. У 1944 годзе ўступіў у Беларускую краёвую абарону. Далучыўся да беларускага дэсантнага батальёну Дальвіц.^[3]

У 1993—1995 гадах рэгулярна пісаў пра гісторыю беларусаў Вільні для газетнай старонкі «Беларус Віленшчыны».

Арыштаваны савецкай дзяржбяспекай у Польшчы ў канцы 1945 года. У 1946 годзе асуджаны ў Мінску на судовым працэсе над кіраўніцтвам Беларускай незалежніцкай партыі. Пасля вызвалення жыў у Вільні. У 1988 годзе стварыў віленскае беларускае культурнае таварыства. З канца 1980-х гадоў актыўна падтрымліваў беларускі адраджэнскі рух^[2].

Памёр 28 ліпеня 1997 года ў Вільні.

Бібліяграфія

Луцкевіч Л. Вандроўкі па Вільні. — Вільня: Рунь, 1998.— 160 с.: іл. ISBN ISBN 9986-9228-2-8.

Зноскі

↑ ^а ^б Deutsche Nationalbibliothek Record #138900205 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 19 красавіка 2025.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
↑ ^а ^б Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 2 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003.
↑ Сяргей Ёрш. Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2019.

Літаратура

Ёрш С. Вяртанне БНП: Асобы і дакументы Беларускай Незалежніцкай Партыі. Мн.; Слонім, 1998; Антысавецкія рухі.

[_ff7dca1e97955b42-1] а ^б Deutsche Nationalbibliothek Record #138900205 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 19 красавіка 2025.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

[КМ-2] а ^б Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 2 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003.

[3] Сяргей Ёрш. Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2019.

[1]

[2]

[3]

Генеалогія і некрапалістыка	Sejm-Wielki.pl
Нарматыўны кантроль	GND: 138900205 · ISNI: 0000000066892073 · LCCN: no2005069990 · NUKAT: n2017023296 · VIAF: 38149233327476510027