Леніна Мікалаеўна Міронава

Леніна Мікалаеўна Міронава
Леніна Мікалаеўна Міронава
Дата нараджэння	2 сакавіка 1931 (89 гадоў)
Месца нараджэння	Харкаў, УССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Род дзейнасці	архітэктар
Навуковая сфера	мастацтвазнаўства, архітэктура, педагогіка
Месца працы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Навуковая ступень	кандыдат архітэктуры (1963)
Навуковае званне	прафесар;
Альма-матар	Кіеўскі інжынерна-будаўнічы інстытут (1954);
Вядомыя вучні	Уладзімір Цэслер, Дзмітрый Сурскі, Сяргей Кірушчанка
Партыя	КПСС;
Член у	Саюз архітэктараў СССР; Беларускі саюз архітэктараў; Беларускі саюз дызайнераў;
	Леніна Мікалаеўна Міронава на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Міронава.

Леніна Мікалаеўна Міронава (нар. 2 сакавіка 1931, Харкаў, Украінская ССР) — беларускі архітэктар, педагог, мастацтвазнаўца. Кандыдат архітэктуры (1963), прафесар Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў (2003). Сябра грамадскага аб’яднання «Беларускі саюз дызайнераў».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ва Украіне. Скончыла ў 1954 годзе архітэктурны факультэт Кіеўскага інжынерна-будаўнічага інстытута з выдатным дыпломам. У 1954 годзе пераехала ў Мінск, у 1957—1960 гадах вучылася ў аспірантуру пры АН БССР па спецыяльнасці «архітэктура». У 1954—1957 гадах старэйшы архітэктар інстытута «Мінгарпраект», у 1961—1968 гадах у Інстытуце будаўніцтва і архітэктуры Дзяржбуда БССР. Увосень 1968 года пачала выкладаць свой курс «Каларыстыка» адразу на 4 кафедрах Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута: інтэр’еру і абсталявання, дызайну, ДПМ і мастацкай апрацоўкі тканін; старэйшы выкладчык (1969), дацэнт (1970), прафесар (2003). Працавала там да 2009 года, 40 гадоў без перапынку^[1].

Член Саюза архітэктараў БССР з 1957 года, член праўлення СА БССР і СА СССР (1961-65)^[2]. Член КПСС з 1959 года. Пражывае ў г. Мінск^[3].

Дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Удзельнічала ў распрацоўцы праектаў серыі тыпавых жылых дамоў БМ-3 (1956-58)^[3].

Аўтар больш яка 100 артыкулаў па праблемах колеру ў выяўленчым мастацтве.

Выдала шэраг падручнікаў:

«Каларыстыка» (1974)
«Колеразнаўства». Мінск, Вышэйшая школа, 1983,286 стар.
«Вучэнне аб колеры» (1993) — Мінск, Вышэйшая школа, 1993,463 стар.
«Колер у выяўленчым мастацтве» (2011) Мінск, Беларусь, 2011 (4-е выд.).

Вучнямі Леніны Міронавай у розныя гады былі вядомыя беларускія мастакі і дызайнеры: Уладзімір Цэслер, Ганна Балаш, Дзмітрый Сурскі, Сяргей Кірушчанка і іншыя.

Творчыя праекты Леніны Міронавай: стварэнне артыкулаў пра творчасць беларускіх мастакоў сярэдняга і малодшага пакалення, серыі графічных лістоў і тэкстыльных пано на тэму «Прырода і Чалавек»^[4]. На асабістам сайце Леніны Міронавай выкладзены яе артыкулы пра творчасць Казіміра Малевіча, Юрыя Тарэева, Канстанціна Міхеева, Рыгора Іванова і іншых творчых асоб. Таксама там надрукаваны яе даследаванні пра ролю колеру ў культуры Старога Кітая^[5].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджана Ганаровымі граматамі, значкамі, падзякамі і прэміямі.

Зноскі

↑ Миронова Ленина Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7.
↑ Миронова Ленина Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7.
↑ ^3,0 ^3,1 Миронова Ленина Николаевна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1.
↑ Дадатак да загада Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь 16.02.2011 № 18
↑ Артыкулы Леніны Міронавай на сайце mironovacolor.org

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Миронова Ленина Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7.
Миронова Ленина Николаевна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Ілона Дзяргач Миронова Ленина Николаевна: «Пока дышу — надеюсь…» (руск.)

[1] Миронова Ленина Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7.

[2] Миронова Ленина Николаевна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. Минск: Энциклопедикс, 2014. −140 с. ISBN 978-985-7090-29-7.

[АСБ-3] 3,0 ^3,1 Миронова Ленина Николаевна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1.

[4] Дадатак да загада Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь 16.02.2011 № 18

[5] Артыкулы Леніны Міронавай на сайце mironovacolor.org

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]