Магдалена Андэрсан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Магдалена Андэрсан
шведск.: Magdalena Andersson
Дзяржаўны сакратар[d] (Міністэрства фінансаў Швецыі[d])
2004 — 2006
намеснік генеральнага дырэктара[d] (Шведскае дзяржаўнае падатковае ўпраўленне[d])
2009 — 2012
член рыксдага[d]
29 верасня 2014 — 2 кастрычніка 2014
Пераемнік Serkan Köse[d]
міністр фінансаў Швецыі[d]
3 кастрычніка 2014 — 30 лістапада 2021
Папярэднік Anders Borg[d]
Пераемнік Mikael Damberg[d]
член рыксдага[d]
24 верасня 2018 — 24 верасня 2018
Пераемнік Anna Vikström[d]
партыйны лідар[d] (Сацыял-дэмакратычная партыя Швецыі)
з 4 лістапада 2021
Папярэднік Стэфан Лёвен
34-ы прэм’ер-міністр Швецыі
30 лістапада 2021 — 18 кастрычніка 2022
Папярэднік Стэфан Лёвен
Пераемнік Ульф Крыстэрсан
член рыксдага[d]
26 верасня 2022 — 26 верасня 2022
член рыксдага[d]
з 18 кастрычніка 2022

Нараджэнне 23 студзеня 1967(1967-01-23)[1] (57 гадоў)
Імя пры нараджэнні Eva Magdalena Andersson
Бацька Göran Andersson[d]
Муж Richard Friberg[d][2][3]
Партыя
Адукацыя
Навуковая ступень Цывільны эканаміст[d][7] (1992)
Дзейнасць палітык, удзельнік міжнароднага форуму
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Магдалена Андэрсан (шведск.: Magdalena Andersson; нар. 23 студзеня 1967) — шведскі палітык, лідар Сацыял-дэмакратычнай партыі, Прэм’ер-міністр Швецыі з 2021 года па 2022.

Стала на чале кіроўнай Сацыял-дэмакратычнай партыі Швецыі 4 лістапада 2021 года, прыйшоўшы на змену былому прэм’ер-міністру Стэфану Лёвену. 24 лістапада дэпутаты парламента Швецыі абралі Магдалену Андэрсан новым прэм’ер-міністрам краіны. Яна стала першай жанчынай на гэтай пасадзе[8]. Аднак ужо праз некалькі гадзін Партыя зялёных выйшла з кааліцыйнага ўрада, што аўтаматычна азначае адстаўку прэм’ера[9].

29 лістапада cпікер рыксдага Андрэас Норлен пасля сустрэчы з лідарамі васьмі шведскіх партый у чацвер, 25 лістапада паўторна высунуў Магдалену Андэрсан на пасаду прэм’ер-міністра. У гэты жа дзень парламент паўторна прагаласаваў за яе прызначэнне[10]. Супраць яе кандыдатуры прагаласавалі 173 дэпутаты, за — 101, 75 устрымаліся[11].

Зноскі

  1. а б Andersson, Eva Magdalena // Sveriges befolkning 1990Ramsele: National Archives of Sweden, 2011. — ISBN 978-91-88366-91-7 Праверана 13 верасня 2021.
  2. https://www.aftonbladet.se/nyheter/samhalle/a/qLMXmO/magdalena-andersson-om-pappans-sjukdom-och-risken-for-att-sjalv-drabba Праверана 13 верасня 2021.
  3. Andersson, Eva Magdalena // Sveriges befolkning 2000Sveriges Släktforskarförbund, 2020. Праверана 8 кастрычніка 2022.
  4. Nuvarande ledamöterSwedish Election Authority. Праверана 20 кастрычніка 2019.
  5. CV Magdalena Andersson Праверана 22 лістапада 2021.
  6. https://www.regeringen.se/49f7f3/contentassets/9eb0cc2f29ec402487ffb7eeb739d0a3/cv-magdalena-andersson.pdf
  7. https://www.regeringen.se/sveriges-regering/statsradsberedningen/magdalena-andersson/cv-magdalena-andersson/ Праверана 3 снежня 2021.
  8. Радыё Свабода Архівавана 24 лістапада 2021.
  9. Прем'єрка Швеції подала у відставку через сім годин після обрання (укр.). Еўрапейская праўда (24 лістапада 2021). Праверана 24 лістапада 2021.
  10. Магдалену Андерссон снова избрали премьер-министром Швеции (руск.). ТАСС (29 лістапада 2021). Праверана 29 лістапада 2021.
  11. Андерссон повторно избрали премьером Швеции (руск.). РИА Новости (29 лістапада 2021). Праверана 29 лістапада 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]