Міхель Эрхарт
Міхель Эрхарт | |
---|---|
ням.: Michel Erhart | |
Дата нараджэння | 1440-я |
Дата смерці | не раней за 1522 |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Gregor Erhart[d] і Bernhard Erhart[d] |
Род дзейнасці | скульптар |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Міхель Эрхарт (ням.: Michel Erhart, каля 1440—1445 гадоў, меркавана Констанц — пасля 1522, Ульм) — нямецкі скульптар Позняга Сярэдневякоўя, які працаваў пераважна ў горадзе Ульм і яго ваколіцах. Належаў да познегатычнай Ульмскай школы .
Жыццё і творчасць
[правіць | правіць зыходнік]У маладосці доўгі час падарожнічаў па Еўропе, працаваў у Канстанцы і Страсбургу, а таксама ў Нідэрландах. Пачынаючы з 1469 года скульптар абгрунтоўваецца ва Ульме. Першапачаткова працаваў там у майстэрні Ёрга Сюрліна Старэйшага, прымаў удзел ва ўладкаванні хораў Ульмскага сабора (у 1469—1474 гадах). Пазней яму было даручана стварэнне цэнтральнага алтара сабора (не захаваўся). Не пазней 1474 года Міхель Эрхарт працуе ўжо ва ўласнай скульптурнай майстэрні. У гэтай майстэрні працавалі ў гэтай жа прафесіі і яго сыны Грэгар і Бернгарт Эрхарты. У творах, створаных Міхелем Эрхартам, выразна адчуваецца нідэрландская мастацкая традыцыя. Асабліва адчувальны ўплыў скульптара Нікалауса Герхарта , у майстэрні якога ў Страсбургу Міхель, па ўсёй верагоднасці, некаторы час працаваў, а таксама нідэрландскага жывапісца XV стагоддзя Рагіра ван дэр Вейдена.
Адной з найбольш значных работ скульптара з’яўляюцца бюсты, якія ўпрыгожваюць хоры Ульмского сабора і прыпісваліся раней Ёргу Сюрліну Старэйшаму. Сярод іншых яго твораў варта адзначыць цэнтральны алтар у манастыры Блаўбойрэн (1493), распяцці ў «капэле Лепшых» (Besserer-Kapelle) Ульмскага сабора (пасля 1490), у Царкве Святога Міхаіла ў Швебіш-Халі (1494) і ў Царкве Святога Марціна ў Ландсгуце (1495), Алтар Марыі ў Лаутэрне (1500) і скульптура Мадонны-Абаронцы ў Равенсбургу (1480 год).
Творы майстра, выкананыя ў познегатычным стылі, вызначаліся рэалістычнасцю і злучалі часцяком у сабе элементы скульптуры, разьбы і жывапісу. Шэраг вядомых работ Міхеля Эрхарта не захаваўся.
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Хоры Ульмскага сабора, бюст Вяргілія, каля 1470-1475
-
Рыцар ля Рыбнай крыніцы (Fischkastenbrunnen) ва Ульме, 1482
-
Бюст Марыі Магдаліны, ліпавая драўніна, каля 1475-1480 гады, Ульм
-
Багародзіца з Немаўлём
-
Ян Хрысціцель (справа) і Святы Бенедыкт
-
Ян Евангеліст (злева) і Святая Схаластыка
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Brigitte Reinhardt (выд.): Michel Erhart & Jörg Syrlin d. Ä. Spätgotik in Ulm. Konrad Theiss Verlag, Stuttgart 2002 г., ISBN 3-8062-1718-1.
- Barbara Maier-Lörcher: Meisterwerke Ulmer Kunst. Süddeutsche Verlags-Gesellschaft Ulm im Thorbecke-Verlag, Ostfildern 2004, ISBN 3-7995-8004-2.
- David Gropp: Das Ulmer Chorgestühl und Jörg Syrlin der Ältere. Untersuchungen zu Architektur und Bildwerk (= Neue Forschungen zur deutschen Kunst Bd. 4). Berlin 1999