Наста Ройц
| Наста Ройц | |
|---|---|
| харв.: Nasta Rojc | |
 | |
| Дата нараджэння | 6 лістапада 1883 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 6 лістапада 1964[1][2] (81 год) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Муж | Branko Šenoa[d][4] |
| Род дзейнасці | мастачка, скульптарка |
| Уплыў | Oton Iveković[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Наста Ройц (харв.: Nasta Rojc; нар. 6 лістапада 1883, Б’елавар, Аўстра-Венгрыя — 6 лістапада 1964, Заграб, Югаславія) — харвацкая мастачка.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Наста Ройц нарадзілася ў сям’і палітыка Мілана Ройца. Пачаўшы захапляцца жывапісам, яна сутыкнулася з непаразуменнем з боку бацькі, якое ёй удалося пераадолець толькі выйшаўшы замуж за мастака з забяспечанай сям’і Браніміра Шэноа.
Свае першыя мастацкія навыкі яна атрымала ў Б’елаварскай гімназіі ў Ёсіпа Хохнеца і ў прыватнай школе Атона Івекавіча ў Заграбе, дзе напісала свае першыя карціны: «Ulica u snijegu» (1900-02) і «Imanje Rojčevo i Snopovi žita» (1902). Затым яна пераехала ў Вену, дзе з 1902 па 1904 год вучылася ў жаночай мастацкай школе ў Людвіга Міхалека, Ганса Ціхі і Ціны Блаў, з дапамогай якой Ройц ў 1905 годзе стварыла пленэр «Motiv iz Bistre». Праз два гады яна пераехала ў Мюнхен для навучання ў жаночай Акадэміі ў Генрыха Кніра і Ангела Янка. Там жа яна завяла знаёмства са скульптарам Міраславам Кралевічам, што заахвоціла яе вярнуцца ў Вену для вывучэння скульптурнага рамяства[5].
Пад канец першай сусветнай вайны Ройц стала членам суфражысцкай плыні і напісала аўтабіяграфію, у якой апісвала свой шлюб з Бранімірам Шэноа. У 1924 годзе яна адправілася ў падарожжа па Англіі і Шатландыі з двума афіцэрамі брытанскай арміі, падчас якога напісала некалькі карцін з якіх вылучаецца «Naš auto u Škotsko» — першы малюнак аўтамабіля, створаны харвацкім мастаком[5].
Зноскі
- ↑ Nasta Rojc // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Brozović D., Ladan T. Nasta Rojc // Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
- ↑ https://www.gradskagroblja.hr/trazilica-pokojnika/15 Праверана 15 студзеня 2023.
- ↑ geni.com — 2006. Праверана 15 студзеня 2023.
- ↑ а б Hrvatska enciklopedija 2021.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Hrvatska enciklopedija (харв.). — mrežno izdanje. — Leksikografski zavod Miroslav Krleža, 2021. Архівавана 8 снежня 2022 года.
Тэматычныя сайты | |
|---|---|
| Генеалогія і некрапалістыка | |
| Нарматыўны кантроль |
