Перайсці да зместу

Ніна Лявонаўна Сняжкова

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Ніна Сняжкова)
Ніна Лявонаўна Сняжкова
Намеснік старшыні Савета Міністраў БССР
кастрычнік 1970 — 1985
Нараджэнне 25 красавіка 1926(1926-04-25)
Смерць 4 чэрвеня 2008(2008-06-04) (82 гады)
Член у
Адукацыя
Месца працы
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сняжкова.

Ніна Лявонаўна Сняжкова (25 красавіка 1926, г. Ветка, Гомельская вобласць — 4 чэрвеня 2008) — беларускі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

З сялянскай сям’і[1]. Рана пачала сваю працоўную дзейнасць, бо бацька загінуў у Вялікай Айчыннай вайне. У 1943—1944 гадах працавала ў Веткаўскім раённым камітэце КП(б)Б[1]. У пасляваенны час адзнакай скончыла Гомельскае педвучылішча, у 1952 годзе факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта[2], у 1959 годзе ВПШ пры ЦК КПСС[1]. У 1960—1955 гадах працавала ў рэдакцыі газеты «Гомельская праўда». У 1955—1968 гг. на партыйнай працы[2] у Гомельскім абкаме КПБ, Магілёўскім абкаме КПБ[2]. Выбіралася членам ЦК КПБ і дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларускай ССР[1].

З 1968 г. намеснік старшыні праўлення Усесаюзнага таварыства «Веды»[ru][2]. У 1977—1986 гадах Беларускага добраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры. З кастрычніка 1970[2] па 1985 год намеснік старшыні Савета Міністраў БССР. Асаблівую ўвагу на дзяржаўным узроўні Ніна Лявонаўна надавала будаўніцтву сельскіх школ і медыцынскіх устаноў, падрыхтоўцы для іх кадраў[2].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджана 3 ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнам Дружбы народаў, шматлікімі медалямі[2], ганаровыя граматы Вярхоўнага Савета БССР[1].

Зноскі

  1. ↑ а б в г д Снежкова Нина Леонтьевна
  2. ↑ а б в г д е ё Страта. № 23 (841) 07.06.2008(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2021. Праверана 1 сакавіка 2020.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Знакамітыя землякі: Сняжкова Ніна Лявонаўна // Памяць: Гіст. — дакум. хроніка Веткаўскага р-на. У 2 кн. Кн. 2. — Мн.: БЕЛТА, 1998. — С. 338—339.
  • Снежкова Нина Леонтьевна // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия. В 5-и. Т. 5. Биографический справочник / Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: Бел. Сов. Энцикл, 1981. — С. 588.
  • Сняжкова Ніна Лявонаўна // Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 9. Рабкор — Сочы / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1973. — 640 с.: іл., карты.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ніна_Лявонаўна_Сняжкова&oldid=4834685"