Оберштурмбанфюрар

Оберштурмбанфюрар (ням.: Obersturmbannführer) — званне ў СА і СС. Званне штурмбанфюрара ўведзена ў структуру СС у 1933 годзе ў якасці звання кіраўнікоў тэрытарыяльных падраздзяленняў «СС-штурмбан» (SS Sturmbann). У штурмбан (батальён) уваходзілі чатыры штурмы (роты), невялікіх падраздзяленняў, прыблізна роўных па лічбаваму складу армейскай роце (ад 54 да 180 чалавек), адзін узвод санітараў і ваенна-аркестравая група. Колькасць штурмбана складала 500—800 чалавек. З 1936 года, пасля стварэння войскаў СС, адпавядала званню падпалкоўніка вермахта і пасадзе камандзіра батальёна, а таксама шырокаму спектру штабных і адміністрацыйных пасад, такіх, як начальнік штаба дывізіі.