П’етра Лонгі

П’етра Лонгі
італ.: Pietro Longhi
Імя пры нараджэнні	італ.: Pietro Falca
Дата нараджэння	5 лістапада 1701(1701-11-05)
Месца нараджэння	Венецыя, Венецыянская рэспубліка
Дата смерці	8 мая 1785(1785-05-08)[…] (83 гады)
Месца смерці	Венецыя, Венецыянская рэспубліка
Грамадзянства	Венецыянская рэспубліка
Дзеці	Алесандра Лонгі
Род дзейнасці	мастак, рысавальнік, дзеяч выяўленчага мастацтва
Медыяфайлы на Вікісховішчы

П’етра Лонгі (італ.: Pietro Longhi; уласна Фалька [Falca]; 5 лістапада 1702, Венецыя — 8 мая 1785, там жа) — італьянскі (венецыянскі) жывапісец і графік, прадстаўнік венецыянскай школы.

Біяграфія

Сапраўднае імя — П’етра Фалька. Першапачаткова вучыўся ў свайго бацькі, сярэбраных спраў майстра Алесандра Фалька. Мастак узяў псеўданім, пачаўшы займацца жывапісам. Вучыўся ў Антоніа Балестры і Джузэпэ Марыі Крэспі. Пачаў з работ рэлігійнай тэматыкі, але набыў славу як майстар жанравых сцэн прыватнага жыцця. Пры гэтым часта маляваў тэатральныя паказы, канцэрты, маскарады і гэтак далей, як, напрыклад, у Тэатральнай сцэне (каля 1752, Эрмітаж). Выступаў таксама як гравёр. У 1720—1730-я гады ствараў алтарныя кампазіцыі для цэркваў Венецыі і іншых паўночнаітальянскіх гарадоў. У 1734 годзе наведаў Балонню. У 1740-х гадах сюжэты для сваіх карцін Лонгі бярэ з жыцця прадстаўнікоў вышэйшага грамадства і падзей на вуліцах Венецыі: «Насарог у Венецыі», «Непрытомнасць»; «Урок геаграфіі», «Кравец» і інш.

Творчую спадчыну мастака складаюць таксама партрэты, напісаныя ў духу парадных работ эпохі барока («Маладая дама ў трыкутку», 1747; «Марыя Франчэска Пікардзі», 1747, прыватныя зборы, Мілан).

31 снежня 1756 года быў прыняты ў венецыянскую Акадэмію жывапісу і скульптуры. У 1766 годзе стаў ганаровым членам Акадэміі мастацтваў. Адзін з яго сыноў (іх у яго было 11, сямёра памерлі ў раннім узросце), Алесандра, таксама стаў мастаком.