Павел Іосіфавіч Эмдзін
| Павел Іосіфавіч Эмдзін | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1883 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1959 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | настаўнік |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
 |
Павел Іосіфавіч Эмдзін — расійскі ўрач, неўрапатолаг і нейрахірург. Заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1941).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў мяшчанскай сям’і Іосіфа Беньямінавіча Эмдзіна.
Скончыў медыцынскі факультэт Казанскага ўніверсітэта. З 1909 па 1914 гг. працаваў у якасці клінічнага ардынатара ў клініцы вядомага неўролага Л. В. Даркшэвіча. У 1914 годзе атрымаў ступень доктара медыцыны за працу «Імены папярочна-паласатых цягліц шкілета пасля перарэзкі нерва».
У 1924 годзе ўзначаліў клініку нервовых хвароб Данскога дзяржаўнага універсітэта (Растоў-на-Доне). У 1924—1925 гг. — дэкан медыцынскага факультэта ДДУ (гэты факультэт у далейшым стаў асобнай вышэйшай навучальнай установай)[1]. У 1930 годзе — першы загадчык арганізаванай ім кафедры неўралогіі і нейрахірургіі.
Эмдзін адным з першых стаў прымяняць хірургічныя метады лячэння нервовых хвароб[2]. Эмдзін укараніў у практыку работы нейрахірурга раннюю ламінэктамію пры траўме пазваночніка і спіннога мозгу, шкілетнае выцяжэнне за цемянныя бугры пры траўме шыйнага аддзела хрыбетніка, апісаў клініку і гісталогію эпідэмічнага энцэфаліту, прапанаваў метад лячэння траўмаў перыферычных нерваў, распрацаваў вучэнне аб фазах раневага працэсу ў галаўным мозгу. Акрамя навуковых заслуг, адно з галоўных дасягненняў П. І. Эмдзіна ў тым, што ён арганізаваў падрыхтоўку нейрахірургаў з неўролагаў, а не з хірургаў. Яго школа выпусціла многіх вядомых спецыялістаў: В. А. Нікольскага, Д. Р. Шэфера, Х. І. Гаркаві і іншых[3][4]
П. І. Эмдзін быў рэпрэсаваны ў 1952—1953 гг.
Сіндром Эмдзіна[правіць | правіць зыходнік]
Пры інфільтрацыі спіннамазгавых карэньчыкаў метастазамі рака, можа ўзнікаць звужэнне хрыбетнага канала, здушэнне спіннога мозгу і конскага хваста. Пры інфільтрацыі пухлінай крыжавога канала ўзнікае трыяда сімптомаў: 1) выяўленая боль у крыжы, якая ірадуе ў прамежнасць; 2) расстройствы адчувальнасці ў анагенітальнай зоне; 3) парушэнне функцыі тазавых органаў — сіндром крыжовай ялінкі Эмдзіна, апісаны П. І. Эмдзіным[5].
Зноскі
- ↑ Биография юбиляра. Кафедра психиатрии ростовского государственного медицинского университета(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2012. Праверана 12 мая 2011.
- ↑ Lichterman B. Emergence and early development of Russian neurosurgery (1890s-1930s). «Journal of the History of the Neurosciences». 16 (1-2), ss. 123-37 (2007). DOI:10.1080/09647040600700245 PMID 17365558.
- ↑ Е. Н. Кондаков, Т. Н. Пирская // Неврологический вестник. — М.: 2008. — Т. XL. — № 4. — С. 21-25.
- ↑ В. Л. Капустянский, А. О. Бухановский // Психиатрия на рубеже тысячелетий: Материалы научно-практической конференции психиатров Юга России (с международным и Всероссийским участием) : Сб. — Ростов-на-Дону: 1999.
- ↑ П. И. Эмдин Синдром крестцовой ёлочки // Вестн. нейрохирургии. — М.: 1950. — № 4. — С. 35—38.