Павел Уладзіміравіч Далгоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Павел Далгоў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Павел Уладзіміравіч Далгоў
Нарадзіўся 16 жніўня 1996(1996-08-16)[1][2] (27 гадоў)
Грамадзянства  Расія
Рост 187 см
Вага 83 кг
Пазіцыя нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Расія Чайка
Маладзёжныя клубы
Расія Балтыка (Калінінград)
2011—2013 Расія Зеніт (Санкт-Пецярбург)
Клубная кар’ера[* 1]
2013—2016 Расія Зеніт (Санкт-Пецярбург) 8 (0)
2013—2016   Расія Зеніт-2 (Санкт-Пецярбург) 64 (14)
2017—2019 Расія Анжы (Махачкала) 33 (2)
2017   Расія Анжы-2 (Махачкала) 7 (2)
2018   Беларусь Тарпеда-БелАЗ 11 (2)
2019 Расія Енісей (Краснаярск) 13 (1)
2020 Расія Том (Томск) 13 (1)
2021 Расія Зеніт-2 (Санкт-Пецярбург) 10 (4)
2021 Расія Амкар (Перм) 0 (0)
2021 Расія Зеніт-2 (Санкт-Пецярбург) 14 (2)
2022 Расія Металург (Ліпецк) 11 (0)
2022 Казахстан Атырау 7 (1)
2023— Расія Чайка (Песчанакопскае) 11 (0)
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 26 студзеня 2023.
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел Далгоў (нар. 16 жніўня 1996, Мамонава, Калінінградская вобласць) — расійскі футбаліст, нападнік клуба «Чайка» з Песчанакопскага.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаў займацца футболам у калінінградскай «Балтыцы», а ў 2011 годзе далучыўся да футбольнай акадэміі пецярбургскага «Зеніта». У 2013 годзе ён дэбютаваў у моладзевым першынстве Расіі па футболе ў складзе «Зеніта», выйшаўшы на замену ў матчы першага тура супраць «Краснадара». У жніўні 2013 года стаў іграком рэзервовай каманды «Зеніт-2», якая выступала ў ПФЛ (трэці дывізіён), пазней разам з камандай выйшаў у ФНЛ.

У 2015 годзе Андрэ Вілаш-Боаш перавёў нападніка ў склад асноўнай каманды «Зеніта», і 1 жніўня ў 3-м туры чэмпіянату ён дэбютаваў у Прэм’ер-лізе ў матчы супраць «Церака», выйшаўшы на замену на 81-й хвіліне замест Арцёма Дзюбы. 10 кастрычніка 2015 года правёў свой першы матч у Лізе чэмпіёнаў, выйшаўшы на замену на 62-й хвіліне замест Аляксандра Разанцава ў матчы з «Гентам».

У лютым 2017 года перайшоў у махачкалінскі «Анжы», падпісаўшы кантракт на 2,5 гады. У сезоне 2017 стаў таксама выступаць у ПФЛ за фарм-клуб «Анжы-2». У лютым 2018 года прыбыў на прагляд у беларускі клуб «Тарпеда-БелАЗ» з Жодзіна і ў сакавіку быў арандаваны «аўтазаводцамі» на сезон 2018[3]. У ліпені 2018 года вярнуўся з арэнды ў «Анжы»[4].

Сезон 2018/19 правёў у Прэм’ер-лізе ў махачкалінскім клубе, а ў ліпені 2019 года ў якасці свабоднага агента перайшоў у краснаярскі «Енісей». У студзені 2020 года перайшоў у «Том», пакінуў клуб у верасні 2020 года. У лютым 2021 года далучыўся да «Зеніта-2». У ліпені 2021 года перайшоў у пермскі «Амкар», аднак па сямейных абставінах хутка вярнуўся ў Санкт-Пецярбург. У студзені 2022 года па пагадненні бакоў пакінуў «Зеніт-2» і стаў іграком ліпецкага «Металурга».

У ліпені 2022 года падпісаў кантракт з казахстанскім «Атырау». У студзені 2023 года перайшоў у «Чайку» з Песчанакопскага.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Pavel Dolgov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Pavel Dolgov // AsMadrid: Grupo Prisa, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. "Торпедо-БелАЗ" арендовало нападающего Долгова у российского "Анжи" (руск.). football.by (23 сакавіка 2018). Праверана 24 сакавіка 2018.
  4. Павел Долгов покинул жодинское "Торпедо-БелАЗ" (руск.). football.by (25 ліпеня 2018). Праверана 25 ліпеня 2018.