Парэнхіма

Парэнхі́ма (стар.-грэч.: παρέγχυμα, літаральна — налітае побач): у медыцыне — сукупнасць асноўных элементаў унутранага органа, абмежаваная злучальнатканкавай стромай і капсулай (напрыклад, эпітэлій печані, нырак, лёгкіх і інш.).; у біялогіі — тканка ўнутранага асяроддзя шматклетачных арганізмаў, якая складаецца з прыблізна аднолькавых непалярызаваных клетак. Таксама выкарыстоўваецца для апоры. Тканкі, класіфікавальныя як парэнхіматозныя, сустракаюцца ў сасудзістых раслін і ў прадстаўнікоў шэрагу груп шматклетачных жывёл і губак.

Парэнхіматозныя тканкі ў сасудзістых раслін

• Аэрэнхіма
• Запасальная парэнхіма

Парэнхіматозныя тканкі ў шматклетачных жывёл

• Стрававальная парэнхіма бескішэчных турбелярый.
• Мезенхіма ігласкурых і хордавых.

Гл. таксама

• Парэнхімула
• Парэнхімела
• Склероз

Літаратура

• Парэнхіма (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
• Парэнхіма — артыкул з Вялікай медыцынскай энцыклапедыі