Паўднёва-Заходняя (станцыя метро, Масква)
«Паўднёва-заходняя» | |
|---|---|
| Маскоўскі метрапалітэн | |
 | |
| Дата адкрыцця | 30 снежня 1963 года |
| Праектная назва | Праезд 3758 |
| Праекты пераназвання | Трапарова (1992 год) |
| Раён | Трапарова-Нікуліна |
| Акруга | ЗАА |
| Тып | Калонная трохпралётная дробнага залажэння |
| Глыбіня залажэння, м | 8 |
| Тып платформаў | астраўная |
| Форма платформаў | прамая |
| Архітэктары | Я. У. Тараржынская |
| Інжынеры-канструктары | М. У. Галавінава, В. А. Шмерлінг, У. Шчапіхін |
| Узведзена | БМУ-8 Масметрабуда (кіраўнік П. Бурцаў) |
| Выхад да вуліц |
праспект Вярнадскага, 26 Бакінскіх камісараў, Пакрышкіна, Рузская, Каштаянца |
| Наземны транспарт |
А: 66, 196, 226, 227, 227к, 250, 261, 281, 329, 330, 343, 361, 374, 385, 404, 461, 486, 497, 518, 519, 520, 610, 611, 630, 642, 667, 688, 688к, 699, 707, 718, 720, 720к, 752, 785, 877, 890, 950, Н1; Тб: м4, 34 |
| Час адкрыцця | 5:45 |
| Час закрыцця | 1:00 |
| Код станцыі | 019, ЮЗ |
| Суседнія станцыі | Праспект Вярнадскага і Трапарова |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
«Паўднёва-заходняя» — станцыя Сакольніцкай лініі Маскоўскага метрапалітэна. Размешчана паміж станцыямі «Праспект Вярнадскага» і «Трапарова». Знаходзіцца на тэрыторыі раёна Трапарова-Нікуліна Заходняй адміністрацыйнай акругі Масквы.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Станцыя адкрыта 30 снежня 1963 года пры падаўжэнні Кіраўска-Фрунзенскай лініі (цяпер — Сакольніцкая лінія) на паўднёвы захад ад станцыі «Універсітэт» у складзе пляцоўкі «Універсітэт» — «Паўднёва-заходняя», пасля ўводу ў эксплуатацыю якога ў Маскоўскім метрапалітэне стала 68 станцый. З'яўлялася канчатковай паўднёвага радыуса лініі цягам пяцідзесяці гадоў, да яе падаўжэння ў 2014 годзе да станцыі «Трапарова». Названа па сваім размяшчэнні на паўднёвым захадзе Масквы, у былым жылым раёне Паўднёвы захад. У 1991 годзе пры ўсталяванні новага адміністрацыйна-тэрытарыяльнага падзелу Масквы станцыя аказалася на тэрыторыі зноў утворанай Заходняй акругі; такім чынам, сувязь паміж назвай станцыі і яе размяшчэннем парушылася.
Першы дом масавай забудовы з'явілася ў раёне толькі ў 1967 годзе. Да гэтага станцыяй маглі карыстацца жыхары навакольных сёл — Трапарова і Нікуліна.
Каля «Паўднёва-заходняй» размешчана шмат вышэйшых навучальных устаноў —МПДУ, МІРЭА, МДІМВ, РУДН, МІТХТ, РАНГіДС і іншыя.
Ад «Паўднёва-заходняй» выязжаюць аўтобусы і маршрутныя таксі ў раёны Ачакава, Сонцава, Нова-Перадзелкіна, Трапарова-Нікуліна, горад Маскоўскі, аэрапорт «Унукава». Станцыя таксама з'яўляецца найбліжэйшай для часткі жыхароў раёна Праспект Вярнадскага. Пасля адкрыцця станцыі «Салар’ева» частка маршрутаў грамадскага транспарта была перанесена да яе, што дазволіла разгрузіць «Паўднёва-заходнюю».
У першым квартале 2017 года на станцыі была здзейснена замена турнікетаў на больш сучасныя.
Размяшчэнне і вестыбюлі
[правіць | правіць зыходнік]Размешчана на скрыжаванні праспекта Вярнадскага, вуліцы Пакрышкіна і вуліцы 26 Бакінскіх Камісараў. Вестыбюлі злучаны з падземнымі пераходамі пад праспектам. Выхад ў горад ажыццяўляецца праз чатыры зашклёныя павільёны, якія знаходзяцца паабапал праспекта Вярнадскага.
Архітэктура і афармленне
[правіць | правіць зыходнік]Канструкцыя станцыі — калонная трохпралётная дробнага залажэння (глыбіня залажэння восем метраў). Збудавана па тыпавым праекце. На станцыі два шэрагі па сарок квадратных калон. Крок калон чатыры метры. Адлегласць паміж восямі шэрагаў калон 5,9 метра.
Калоны станцыйнай залы абкладзены белым мармурам. Шляхавыя сцены спрадвечна былі аздоблены светла-зялёнай паліванай керамічнай пліткай (знізу — плітка чорнага колеру). З лютага па верасень 2016 года былі праведзены працы па пераабліцоўцы шляхавых сцен на алюмініевыя кампазітныя панэлі бірузовага колеру (цокаль сцен абкладзены чорным мармурам). Падлога станцыі выкладзена шэрым гранітам, свяцільні ўтоены ў рабрыстай столі.