Маскоўскі метрапалітэн

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Маскоўскі метрапалітэн
Moscow Metro.svg
Інфармацыя
Краіна Сцяг Расіі Расія
Горад Масква
Дата адкрыцця 15 мая 1935 года
Даўжыня ліній 333 км
Колькасць станцый 203 + 6 + 31
Колькасць ліній 13 + 2
Пасажырапаток за дзень 9,632 млн. (2014)
Пасажырапаток за год 2,491 млрд. (2013)
Схема ліній
Moscow metro ring railway map ru sb future.svg

Маскоўскі метрапалітэн (Дзяржаўнае ўнітарнае прадпрыемства горада Масквы «Маскоўскі ордэна Леніна і ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга метрапалітэн імя У. І. Леніна») — сістэма ліній метрапалітэна ў Маскве (Расія). Гэта другая паводле інтэнсіўнасці выкарыстання сістэма метро ў свеце, якая толькі нядаўна саступіла лідарства Такійскаму метрапалітэну.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

  • 14 кастрычніка 1934 года пушчаны першы пробны цягнік Маскоўскага метро
  • 15 мая 1935 года адкрыты Маскоўскі метрапалітэн
  • 20 сакавіка 1937 года на Філёўскай лініі адкрыты Смаленскі метрамост
  • 11 верасня 1938 года адкрыта Горкаўска-Замаскварэцкая лінія
  • 11 верасня 1938 года адкрыта Горкаўска-Замаскварэцкая лінія
  • 1 студзеня 1943 года адкрыта станцыя «Завод імя Сталіна» (пазней перайменавана ў «Аўтазаводскую»)
  • У 1944 годзе адкрыты чатыры новыя станцыі: «Баўманская», «Сталінская», «Ізмайлаўская» і «Электразаводская»
  • 5 красавіка 1953 года адкрыты тры новыя станцыі: «Арбацкая», «Смаленская» і «Кіеўская»
  • 14 сакавіка 1954 года скончана будаўніцтва Кольцавай лініі
  • 1 мая 1958 года адкрыта Рыжская лінія
  • 13 кастрычніка 1962 года адкрыта Калужская лінія

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Сістэма ўключае 12 ліній (уключна лінію лёгкага метро) і адгалінаванне, якое раней праектавалася ў якасці лініі міні-метро, агульная працягласць складае 327,5 км, на якіх размешчаны 196 станцый. Таксама ў склад метрапалітэна ўваходзіць Маскоўская манарэйкавая транспартная сістэма. У звычайны працоўны дзень пасажыры здзяйсняюць 9,632 млн паездак (дадзеныя на 2014), у сярэдні каляндарны дзень — 6,92 млн паездак. Усім лініям прысвоеныя назвы і кароткія абазначэнні, якія для ўсіх ліній уяўляюць сабою парадкавы нумар. Кальцавая лінія злучае ўсі астатнія лініі, акрамя Бутаўскай і Кахоўскай.

Бо́льшая частка пуці і станцый знаходзіцца пад зямлёй, аднак ёсць і выключэнні. Так, Філёўская лінія мае доўгі наземны ўчастак ад станцыі «Студэнцкая» да станцыі «Кунцаўская» з 7 наземнымі станцыямі, а таксама адчынены метрамост паміж станцыямі «Смаленская» і «Кіеўская». Бутаўская лінія лёгкага метро на 2/3 праходзіць па паверхні, адзіная падземная станцыя на ёй — «Вуліца Старокачаловская». Наземныя ўчасткі таксама ёсць на Таганска-Краснапрэсненскай (наземная станцыя «Выхіна» і частка перагона «Тэкстыльшчыкі» — «Валгаградскі праспект»), на Арбацка-Пакроўскай (наземныя станцыі «Ізмайлаўская» і «Кунцаўская»1965) і частка ліній, якія прымыкаюць да іх перагонаў. Акрамя згаданага Смаленскага метрамаста Філёўскай лініі, ёсць метрамасты праз Яўзу на Сакольніцкай лініі (паміж «Прэабражэнскай плошчай» і «Сакольніках»), на Замаскварэцкай (паміж «Аўтазавадской» і «Каломенскай»), і самы вядомы — крыты метрамост, на ніжнім ярусе якога размешчаная станцыя «Вараб’ёвы Горы» (пабудаваны ў 1958 г., у 19832002 гг. быў на рэканструкцыі).

Зноскі