Пекарыевыя

	Пекарыевыя
	; Ашыйнікавы пекары (Pecari tajacu)
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Другаснаротыя
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Інфратып:	Сківічнаротыя
Надклас:	Чацвераногія
Клас:	Млекакормячыя
Падклас:	Звяры
Інфраклас:	Плацэнтарныя
Надатрад:	Laurasiatheria
Атрад:	Парнакапытныя
Падатрад:	Suina
Сямейства:	Пекарыевыя
Міжнародная навуковая назва
	Tayassuidae (Palmer, 1897)
Даччыныя таксоны
	Роды і віды Catagonus Catagonus wagneri; ; Pecari Pecari maximus; Ашыйнікавы пекары (Pecari tajacu); ; Tayassu Tayassu pecari; ; †Platygonus;
ITIS	180723
NCBI	9827
EOL	7680
FW	42420

Пекарыевыя (Tayassuidae) — сямейства няжвачных парнакапытных млекакормячых. Раней залічваліся да сямейства свінняў.

Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]

Пекары яшчэ ў эацэне, 50 мільёнаў гадоў таму, аддзяліліся ад свінняў і з ніжняга алігацэна незалежна развіваліся ў Новым Свеце. У Паўднёвую Амерыку перабраліся толькі 9 мільёнаў гадоў таму, калі сфармаваўся Панамскі перашыек. У Еўропе і Азіі пекары таксама вадзіліся, але зніклі ў ніжнім пліяцэне.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня да 115 см, вышыня ў карку да 57 см, маса да 50 кг. Афарбоўка шэра-карычневая. Па знешнім выглядзе падобны да дзікоў, але больш лёгкага целаскладу. Ногі тонкія, на пярэдніх 4, на задніх 3 пальцы. На крыжы ёсць залоза тыпу мускуснай.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Падзяляюцца на 2 роды, адрозніваюцца 3 віды: ашыйнікавы пекары (Pecari tajacu), белабароды пекары (Tayassu pecari) і чакскі пекары (Catagonus wagneri). Пашыраны ў Амерыцы. Жывуць у разнастайных ландшафтах, ад засушлівых месцаў да вільготных трапічных лясоў. Трымаюцца групамі да 100 галоў і больш.