Протаархімандрыты Ордэна базыльянаў Святога Іасафата
Протаархімандрыты (генералы) Ордэна базыльянаў Святога Іасафата — кіраўнікі Ордэну базыльянаў Святога Іасафата. У Рэчы Паспалітай протаархімандрыт падпарадкоўваўся Папе Рымскаму праз уніяцкага Кіеўскага мітрапаліта. Ад 1802 пасля падзелаў Рэчы Паспалітай на пасаду протаархімандрыта да 1953 ніхто не абіраўся.
Протаархімандрыты Кангрэгацыі Найсвяцейшай Тройцы (1617—1743)
- 1617—1621 Язэп Вельямін Руцкі, мітрапаліт
- 1626—1636 Рафаіл Корсак, біскуп, затым мітрапаліт
- 1652—1655 Антон Сялява, мітрапаліт
- 1656—1661 Бенедыкт Тарлецкі, протаігумен з правамі протаархімандрыта
- 1661—1665 Якуб Суша, біскуп
- 1667—1674 Гаўрыла Календа, мітрапаліт
- 1675—1679 Пахом Агілевіч
- 1679—1686 Сцяпан Мартышкевіч-Бусінскі
- 1686—1690 Іосіф Пяткевіч
- 1690—1698 Сымон Агурцэвіч
- 1698—1703 Якім Кушэліч
- 1703—1713 Леў Кішка, з 1711 - біскуп
- 1713—1717 Васіль Працэвіч
- 1717—1719 Максіміліян Вятрынскі
- 1719—1723 Антон Завадскі
- 1723—1724 Максіміліян Вятрынскі
- 1724—1726 Антон Завадскі
- 1726—1729 Карніла Сталпавіцкі-Лябецкі
- 1730—1736 Антанін Таміловіч
- 1736—1743 Васіль Палаціла
Протаархімандрыт Кангрэгацыі Покрыва Маці Божай (1739-1743)
Протаархімандрыты аб'яднанага Чыну (1743-1804)
- 1743—1747 Палікарп Мігуневіч
- 1747—1751 Іпацій Білінскі
- 1751—1759 Іраклій Лісанскі
- 1759—1771 Іпацій Білінскі (паўторна)
- 1772—1780 Парфір Скарбек-Важынскі
- 1780—1786 Іосіф Маргулец
- 1786—1788 Ерафей Карчынскі, генеральны вікарый
- 1788—1789 Парфір Скарбек-Важынскі
- 1789—1793 Максіміліян Вільчынскі
- 1793—1802 Апанас Фалькоўскі
- 1802—1804 Юстын Гусакоўскі
Протаархімандрыты Базыльянскага Чыну Св. Іасафата (ад 1931)
- 1931—1944 Дзіянісій Ткачук, архімандрыт
- 1944—1946 Дзіянісій Галавецкі, генеральны вікарый
- 1946—1949 Глеб Кінах, генеральны вікарый
- 1949—1952 Феадосій Галушчынскі, архімандрыт
- 1953—1963 Павел Мыскіў, протаархімандрыт
- 1963—1976 Афанасій Велыкый
- 1976—1996 Ісідар Патрыла
- 1996—2004 Дыянісій Ляховіч
- 2004—2012 Васіль Коўбыч
- 2012— сёння Генезі Віамар
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Нарис історіï Василіянського чину святого Йосафата. Видавництво ОО. Василіян. — Рим, 1992, с. 621—622.
- І. М. Дубянецкая, В. Р. Кірэеў. Базыльяне // Рэлігія і царква на Беларусі : Энцыкл. давед. / Рэдкал.: Пашкоў Г.П. (гал.рэд.) і інш.; Маст. Глекаў А.А. — Мн.: БелЭн, 2001. — 365 с. — ISBN 985-11-0220-2.