Перайсці да зместу

Пётр Азаравіч Дубавец

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пётр Дубавец
Пётр Азаравіч Дубавец
Дата нараджэння 19 студзеня 1931(1931-01-19)
Месца нараджэння
Дата смерці 29 студзеня 2013(2013-01-29) (82 гады)
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера крыміналогія і крымінальнае права
Месца працы
Альма-матар
Партыя
Узнагароды

Пётр Азаравіч Дубавец (19 студзеня 1931, в. Прудзец, Талачынскі раён, Віцебская вобласць — 29 студзеня 2013) — беларускі вучоны ў галіне юрыспрудэнцыі. Кандыдат юрыдычных навук (1962).

У 1955—1958 гадах пасля заканчэння Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. I. Леніна працаваў у органах пракуратуры Гомельскай вобласці. Член КПСС з 1959 года.

З 1963 года — дацэнт БДУ імя У. I. Леніна. Быў першым у БССР выкладчыкам крыміналогіі.

У 1976—1979 гадах працаваў у органах пракуратуры Гомельскай вобласці.

З верасня 2008 года — прафесар кафедры крымінальнага права Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

Займаўся даследаваннем праблем крымінальнага і працоўнага права.

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

З’яўляецца аўтарам 34 навуковых прац, у тым ліку манаграфій, падручнікаў, вучэбных дапаможнікаў.

Сярод навуковых прац: «Адказнасць за цялесныя пашкоджанні паводле савецкага крымінальнага права» (1964), «Прававыя меры барацьбы супраць п’янства і алкагалізму» (1975), «Дэкларацыі і рэальнасць» (1987), «Навукова-практычны каментарый да крымінальнага кодэксу Беларускай ССР» (1989, сумесна з А. А. Ждановічам) і іншыя[1].

  • медаль «Ветэран працы» (1987)
  • Ганаровая грамата Міністэрства вышэйшай і сярэдняй спецыяльнай адукацыі Беларускай ССР (1971, 1981)
  • Ганаровая грамата Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь (2001, 2005)

Зноскі

  • Пётр Азаравіч Дубавец // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Талачынскага раёна / рэдкал.: І. П. Шамякін [і інш.]; мастак А. М. Хількевіч. — Мінск : БелЭн імя П. Броўкі, 1988. — С. 642.