Роберт Робертавіч Стуруа

Роберт Робертавіч Стуруа
Роберт Робертавіч Стуруа
	груз. რობერტ სტურუა
Дата нараджэння	31 ліпеня 1938 (85 гадоў)
Месца нараджэння	Тбілісі, Грузінская ССР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Грузія;
Адукацыя	Тбіліскі тэатральны інстытут імя Шота Руставелі;
Прафесія	акцёр, тэатральны рэжысёр, дырэктар тэатра, кінарэжысёр, тэатральная прафесія, тэатральны дзеяч, theatre troupe
Гады актыўнасці	з 1962
Тэатр	Грузінскі дзяржаўны акадэмічны тэатр імя Шата Руставелі[d]; Маскоўскі тэатр «Et Cetera»[d];
Прэміі
Узнагароды	; Народны артыст Грузінскай ССР[d] Заслужаны дзеяч мастацтваў Грузінскай ССР[d] (1976) Дзяржаўная прэмія Грузінскай ССР імя Шата Руставелі[d] (1981)
IMDb	ID 0836453
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Роберт Робертавіч Сту́руа^[1] (груз. რობერტ რობერტის ძე სტურუა; нар. 31 ліпеня 1938) - савецкі, грузінскі і расійскі акцёр, тэатральны рэжысёр. Народны артыст СССР (1982). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1979) і Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (1999).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Тбілісі ў сям’і мастака Р. І. Стуруа. У 1961 годзе скончыў рэжысёрскі факультэт Тбіліскага тэатральнага інстытута (майстэрня М. І. Туманішвілі^[2]). З 1962 года рэжысёр, з 1979 года галоўны рэжысёр, з 1980 года таксама дырэктар, з 1986 года мастацкі кіраўнік Грузінскага драматычнага тэатра імя Ш. Руставелі. З пасады мастацкага кіраўніка Тэатра імя Шата Руставелі звольнены загадам Міністра культуры і абароны помнікаў Грузіі ад 9 жніўня 2011 года^[3]. З гэтага часу галоўны рэжысёр маскоўскага тэатра «Et Cetera»^[3]^[4]^[5]. У лістападзе 2012 года Роберт Стуруа быў адноўлены на пасадзе мастацкага кіраўніка Тбіліскага тэатра імя Шата Руставелі і адначасова застаўся на пасадзе мастацкага кіраўніка тэатра Et Cetera^[5]. З 2013 года мастацкі кіраўнік тэатра «Фабрыка» (Тбілісі)^[3]

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

творчасці Роберта Стуруа ўласцівы сінтэз грузінскай і еўрапейскай тэатральных культур, увага да сцэнаграфіі, мізансцэн, музычнага афармлення, імкненне да сацыяльных і філасофскіх абагульненняў. Усяго паставіў больш за 80 спектакляў^[5]. Акрамя тэатраў імя Руставелі і «Et Cetera», зрабіў пастаноўкі у Дзяржаўным акадэмічным тэатры імя Яўгена Вахтангава, тэатры «Сатырыкон», Нацыянальным тэатры імя І. Франко ў Кіеве, Вялікім тэатры, Тэатры імя А. С. Пушкіна, тэатрах за мяжой.

Зняўся ў мастацкіх фільмах і тэлевізійных спектаклях і прыняў удзел у здымках дакументальных фільмаў. Аўтар п’ес «Абвінавачванне», «Варыяцыі на сучасную тэму», «Канцэрт для двух скрыпак у суправаджэнні ўсходніх інструментаў»^[5].

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

Заслужаны дзеяч мастацтваў Грузінскай ССР (1976)
Народны артыст Грузінскай ССР (1980)
Народны артыст СССР (1982)
Народны артыст Абхазскай Аўтаномнай Рэспублікі (1996)
Дзяржаўная прэмія Грузінскай ССР імя Катэ Марджанішвілі (1976)
Дзяржаўная прэмія Грузінскай ССР імя Шата Руставелі (1981)
Дзяржаўная прэмія Грузіі (1996)
Дзяржаўная прэмія СССР (1970)
Дзяржаўная прэмія Расійскай Федэрацыі (1999)
Прэмія імя Міхаіла Туманішвілі (1997)
Тэатральная прэмія «Чайка» (1998)
Гран-пры фестываля «Балтыйскі дом» (1998)
Прэмія імя Аляксандра Казбегі (1999)
Прэмія імя Канстанціна Станіслаўскага (2002)
Прэмія імя Георгія Таўстаногава (2009)
Прэмія Чаплін-клуба (1998)
Прэмія імя Альберта Швейцэра (1975), прэмія Англійскай крытыкі (1980), прэмія Італьянскай крытыкі (1981), прэмія Дзяржаўнага ўніверсітэта Аргенціны (1988).
Ордэн Гонару (Грузія, 1998)
Ордэн Дружбы (Расія, 2008)
Прэзідэнцкі залаты медаль за выдатныя заслугі ў справе развіцця грузінскай тэатральнай культуры (2000)
Тэатральная прэмія «Залатая маска» (Масква, 2013)
Ганаровы грамадзянін горада Тбілісі (1996)

Зноскі

↑ БелЭн 2002.
↑ БРЭ 2016.
↑ ^а ^б ^в Роберт Стуруа (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023) // Дзяржаўны акадэмічны тэатр імя Яўгена Вахтангава
↑ Роберт Стуруа // Театр Et Cetera (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023)
↑ ^а ^б ^в ^г Биография Роберта Стуруа (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023) // РИА Новости

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Сту́руа Роберт Робертавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 224. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
СТУ́РУА Роберт Робертович // Социальное партнёрство — Телевидение. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2016. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов; 2004—). — ISBN 978-5-85270-368-2.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Роберт Стуруа // КИНО-ТЕАТР.Ру (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023)
Наталья Кузьмина Он похож на шаровую молнию. К 70-летию Роберта Стуруа // Вопросы театра, 2008. (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023)
Роберт Стуруа (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023) // Дзяржаўны акадэмічны тэатр імя Яўгена Вахтангава
Биография Роберта Стуруа (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023) // РИА Новости
Роберт Стуруа // Театр Et Cetera (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023)
Константин Хачатурян Музыкальный театр Роберта Стуруа // Проза. Ру (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023)

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] БелЭн 2002.

[FOOTNOTEБРЭ2016-2] БРЭ 2016.

[Вахт-3] а ^б ^в Роберт Стуруа (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023) // Дзяржаўны акадэмічны тэатр імя Яўгена Вахтангава

[et-cetera.ru-4] Роберт Стуруа // Театр Et Cetera (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023)

[РИА-5] а ^б ^в ^г Биография Роберта Стуруа (руск.) (Праверана 1 ліпеня 2023) // РИА Новости

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]