Спандыліт

Спандыліт
МКБ-10-КМ	M46
МКБ-9-КМ	720.89 і 720.8
DiseasesDB	27077
MeSH	D013166
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спандылі́т — хранічнае захворванне, пераважна інфекцыйнага характару, запаленне структурных элементаў пазваночніка.

Вылучаюць спецыфічныя формы (туберкулёзны, грыбковы, сіфілітычны, ганарэйны, тыфозны і інш.) і неспецыфічныя (гематагенны, гнойны, рэўматоідны і інш.). Праяўляецца спандыліт мясцовым болем, павышэннем тэмпературы цела, слабасцю, павышанай стамляльнасцю.

Праявы спандыліту рознай этыялогіі маюць свае асаблівасці: млявы працяг хваробы і развіццё анкілозаў пры хваробе Бехцерава; фарміраванне кіфозу пры туберкулёзным спадыліце. Пры гнойным спадыліце паступова разбураюцца і дэфармуюцца целы пазванкоў. Пры працяглым цячэнні туберкулёзнага спандыліту развіваецца горб. Скрыўленне пазваночніка выклікае парушэнне функцыі органаў грудной поласці.

Захворванне ўскладняецца абсцэсамі, свішчамі і інш.

Дыягназ удакладняюць з дапамогай метадаў тамаграфіі. Лячэнне тэрапеўтычнае, хірургічнае.

Літаратура

• Семяненя І. М. Спандыліт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 97. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Спасылкі

• Спондилит // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.