Спандэй

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вершаваныя памеры
двухскладовыя
˘ ˘ пірыхій
˘ ¯ ямб
¯ ˘ харэй, трахей
¯ ¯ спандэй
трохскладовыя
˘ ˘ ˘ трыбрахій
¯ ˘ ˘ дактыль
˘ ¯ ˘ амфібрахій
˘ ˘ ¯ анапест
˘ ¯ ¯ бакхій
¯ ¯ ˘ антыбакхій
¯ ˘ ¯ амфімакр, крэтык
¯ ¯ ¯ молас
чатырохскладовыя
¯ ˘ ˘ ¯ харыямб
¯ ˘ ˘ ˘ пеон

Спандэ́й (стар.-грэч.: σπονδή, «<культавае> ўзліванне») — такая стапа ў антычнай (метрычнай) сістэме вершаскладання, у якую ўваходзяць два доўгія склады. У сілабатоніцы спандэем называюць з'яву, калі ў двухскладовай ці (значна радзей) трохскладовай стапе становяцца побач два націскныя склады. Злоўжыванне спандэем робіць верш грувасткім, няўклюдным. Разам з тым дзякуючы спандэю паэт можа рытмічна вылучыць тое ці іншае слова ў вершаваным радку, звярнуць на яго ўвагу.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]