Стэнамітальныя
Стэнамітальныя | |||||||||||||||
Stemonitis axifera | |||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||
Stemonitales | |||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||
Stemonitida
| |||||||||||||||
|
Стэманіта́льныя[1] (Stemonitales) — парадак міксаміцэтаў, шырока распаўсюджаны ў прыродзе.
Stemonitales — назва гэтага парадку згодна Міжнароднаму кодэксу батанічнай наменклатуры. У заалогіі і пратысталогіі вядомы як атрад Stemonitida[2][3].
Уключае 1 сямейства — Stemonitidaceae.
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Плазмодый прадстаўляе сабой афанаплазмодый. Далікатны, спачатку празрысты, затым можа быць белым або злёгку жоўтым.
Капіліцый ніткаваты, часта ў выглядзе сеткі, звычайна цёмны.
Спараносныя структуры — часцей за ўсё спарангіі, часам эталіі або псеўдаэталіі. Развіваюцца над гіпаталусам. Спарангій бывае шарападобны, эліптычны, цыліндрычны, з больш ці менш выяўленай ножкай. Карбанату кальцыю ў спараносных структурах няма (за выключэннем роду Diachea).
Споры ў масе цёмна-карычневыя, чырванавата-карычневыя, цёмна-фіялетавыя ці амаль чорныя.
Спосаб жыцця[правіць | правіць зыходнік]
Шырока распаўсюджаныя; сустракаюцца галоўным чынам летам і восенню на гнілым дрэве, адмерлых галінах, лісці.
Зноскі
- ↑ ЭПБ 1986.
- ↑ Stemonitida at Encyclopedia of Life . Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2013.
- ↑ Order Stemonitida at The Universal Protein Resource . Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2016.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Бельская С. І., Лемяза М. А. Стэманіта́льныя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 28. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
- Новожилов Ю. К. Определитель грибов России. Отдел Myxomycota. Вып. 1. Класс Myxomycetes. — Санкт-Петербург: Наука, 1993. — С. 136. — 288 с. — ISBN 5-02-026676-0.