Перайсці да зместу

Сітоўскі надпіс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сітоўскі надпіс.
Скала з сітоўскім надпісам

Сітоўскі надпіс — старажытны наскальны надпіс, выдрапаны ў пячоры каля сучаснага балгарскага сяла Сітова. Выяўлены ў 1928 годзе археалагічнай экспедыцыяй Аляксандра Пеева.

Выяўленне і апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Адкрыццё надпісу адбылося ў 1928 годзе на сцяне скальнага сховішча каля сяла Сітова, недалёка ад Плоўдзіва, Балгарыя. Першым яго задакументаваў балгарскі археолаг-любіцель Аляксандр Пееў. Надпіс складаецца з двух радкоў агульнай даўжынёй 3,40 метра. Вышыня асобных пісьмовых знакаў дасягае 40 сантыметраў. Асобныя знакі надпісу нагадваюць знакі грэчаскага алфавіту, аднак з-за дрэннай захаванасці надпіс прачытаць было немагчыма. Доўгі час не ўдавалася вызначыць нават прыблізны ўзрост надпісу. Як мяркуецца, надпіс датуецца часам паміж 300 і 100 гадамі да н. э.[1]

Што да лёсу першаадкрывальніка, то ў 1943 годзе Пееў быў расстраляны па падазрэнні ў перадачы шыфраваных паведамленняў Савецкаму Саюзу. Раней ён адправіў узор тэксту савецкім археолагам, спадзеючыся, што яны змогуць расшыфраваць яго значэнне[2][3]. Упершыню надпіс быў апублікаваны З. Р. Марфавай у 1950 годзе[4]. Пасмяротна Пееў быў узнагароджаны савецкім ордэнам Леніна за яго супраціўленне калабарацыянісцкаму балгарскаму ўраду[2].

Тлумачэнне[правіць | правіць зыходнік]

Аматары і прафесіяналы спрабавалі перакласці надпіс[5][6]. Вылучаліся розныя версіі паходжання мовы: мясцовая старажытная мова, кельцкая, славянская і фрыгійская[1][7]. Таксама прапаноўвалася параўнанне з рунамі ў саборы Святой Сафіі ў Канстанцінопалі[8].

У 1991 годзе маскоўскія мовазнаўцы Л. С. Баюн і У. Э. Арол ідэнтыфікавалі надпіс як фрыгійскі і падалі частковы магчымы пераклад[9]:

1. Калі створаць выяву Іпты ў выглядзе імана Іпты для яе (багіні),

2. [то калі] хто[сьці] для яго (бога) [нешта] Вакхава зрабіў, іман бога (=Вакха) створаць.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б Vassileva, Maya (1999) A Few Phrygian Onomastic Notes. Epigraphica Anatolica : Zeitschrift für Epigraphik und historische Geographie Anatoliens (31). pp. 175—180. ISSN 0174-6545
  2. а б Alexander Peev (1886-1943) and the Ancient Sitovo Script. thesanghakommune.org (26 лютага 2017).
  3. Moss, Candida. Inside the Deadly Pursuit of Unsolved Languages (6 жніўня 2017).
  4. Morfova, Z. R., «Nadpispri Sitovo, Plovdivsk aokolia», (Godishnik Nanarodnia Arheologiches Kimuzei, 1950
  5. Vasil Ilyov. DISCOVERIES ABOUT THE LITERACY, LANGUAGE AND CULTURE OF THE ANCIENT MACEDONIANS. Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2008. Праверана 9 кастрычніка 2008.
  6. Pavel Serafimov. The Sitovo Inscription. Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2012. Праверана 9 кастрычніка 2008.
  7. Mel Copeland. Translation of the Phrygian language. — «The second inscription is a rock-text near Sitovo village at 30 km south-east of Plovdiv in the Rhodopes Range. After their own autopsia Bayun-Orel 1991, 144-148, dated the inscription in III-I c. B.C. and saw on the rock "Ipta" as "figurine, cult object, image (in paredria?) with Bacchus' figurine."» [sic]
  8. А. Титов. Заговорит ли «каменный автограф»?
  9. Баюн Л. С., Орел В. Э. Лингвистическая и культурно-историческая интерпретация Ситовской надписи // Вестник древней истории 1993, № 1, с. 126—135