Сіялкот

Горад Сіялкот урду: سیالکوٹ англ.: Sialkot панджаб.: سیالکوٹ Краіна Пакістан Правінцыя Пенджаб Акруга Сіялкот Каардынаты 32°30′ пн. ш. 74°32′ у. д. Ранейшыя назвы Сакала Плошча 3,016 км² Вышыня 256 м Водныя аб’екты Чынаб Афіцыйная мова урду]], [[Англійская мова|англійская Насельніцтва каля 700 000 чалавек (2008) Нацыянальны склад пенджабцы Канфесійны склад іслам (сунізм) Часавы пояс UTC+5 Тэлефонны код 052 Паштовыя індэксы 51310 Афіцыйны сайт sialkot.gov.pk Сіялкот на карце Пакістана

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сіялко́т (урду: سیالکوٹ, англ.: Sialkot, панджаб.: سیالکوٹ) — горад, размешчаны на паўночным усходзе правінцыі Пенджаб у Пакістане ля падножжа заснежаных вяршынь Кашміра побач з ракой Чынаб. З’яўляецца сталіцай акругі Сіялкот. Горад знаходзіцца ў 125 кіламетрах на паўночны захад ад сталіцы правінцыі — Лахора, у некалькіх кіламетрах ад мяжы з Індыяй.

Гісторыя

Адна з мячэцяў горада.

Існуюць розныя тэорыі паходжання горада Сіялкот, але сапраўднасць тэорый не пацверджана. Дзякуючы раскопкам у гэтым раёне, былі знойдзены грэчаскія манеты, старажытныя зараастрыйскія храмы і будысцкія ступы. Сэр Аляксандр Канінгем пісаў пра Старажытнасці Сіялкота ў сваіх Археалагічных дакладах.

Паводле ведычных і міфалагічных пісанняў, Сіялкот быў заснаваны Раджа-Сулам, імператарам Мадрадэсы, яго братам Мадры, яго другой жонкай і яго маці. Ён быў дзядзькам Панду, чые подзвігі запісаны ў эпасе «Махабхарата». На працягу перыяду Махабхарты, горад звалі Сакала ці Сагала. З моманту смерці Раджа-Сула (каля 5000 гадоў назад) існуе традыцыя, што дынастыя павінна працягвацца 1500 гадоў. Сезонны паток, які цячэ праз увесь горад, вядомы як Айк Нала, згадваецца ў Упанішадах. У канцы ведычнага перыяду (1500—200 г. да нашай эры), Сакала (Сіялкот) быў сталіцай Мадрас (Брыхадараньяка-ўпанішада). У тыя гады Сіялкот быў пакрыты густымі лясамі і населены жывёлагадоўцамі.

Насельніцтва

Год Колькасць 2017 591 668

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Спасылкі

• Афіцыйны сайт Сіялкота Архівавана 21 ліпеня 2010.