Тамаш Восіпавіч Багдановіч-Дваржэцкі
| Тамаш Восіпавіч Багдановіч-Дваржэцкі | |
|---|---|
.jpg) | |
| Дата нараджэння | 1859 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1920 |
| Месца смерці |
|
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Член у | |
| Працаваў у гарадах | Масква і Самара |
| Уплыў на | Канстанцін Сцяпанавіч Мельнікаў |
| Узнагароды |
  |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Тамаш Восіпавіч Багдановіч-Дваржэцкі (руск.: Фома Осипович Богданович-Дворжецкий, польск.: Tomasz Bohdanowicz-Dworzecki; 1859, Віцебск — 1920, Масква) — архітэктар і выкладчык беларускага паходжання, які дзейнічаў за часамі Расійскай імперыі ў Маскве. Акадэмік Імператарскай Акадэміі мастацтваў.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]З роду Дваржэцкіх (Дварэцкіх)-Багдановічаў, нарадзіўся ў Віцебску. У 1879—1885 гадах вучыўся ў Імператарскай Акадэміі мастацтваў у Санкт-Пецярбургу. У 1882 годзе атрымаў узнагароды Акадэміі мастацтваў: вялікую і малую срэбныя медалі[1]. У 1883 годзе скончыў курс навук Акадэміі мастацтваў. У 1884 годзе ўзнагароджаны залатым медалём за праграму «Праект мужчынскага манастыра» і ў 1885 годзе вялікім залатым медалём за праграму «Вялікакняжацкі палац у сталіцы». У 1885 годзе атрымаў званне класнага мастака архітэктуры 1-й ступені[2], у тым жа годзе быў адпраўлены за граніцу Расійскай імперыі як пенсіянер Акадэміі мастацтваў. Быў у Венецыі да 1890 года[3][4].
Акадэмік архітэктуры з 1890 года, з 1892 года ад’юнкт-прафесар Акадэміі мастацтваў (звыш штату)[2]. З 1893 года выкладаў у Маскоўскім вучылішчы жывапісу, скульптуры і дойлідства. Настаўнік архітэктара Канстанціна Мельнікава. З 1899 года быў сябрам Архітэктурна-тэхнічнай рады Будаўнічага адзела Маскоўскай гарадской управы[5][6]. Уваходзіў у склад Конкурснага сходу Строганаўскага вучылішча[7], быў захавальнікам мастацка-прамысловага музея пры вучылішчы[8]. Сябра Маскоўскага архітэктурнага таварыства. Жыў ва ўва ўласнай гарадской сядзібе на Малым Уласьеўскім завулку, 8[9].
У 1901 годзе ўзнагароджаны ордэнам Святога Станіслава 3-й ступені[10].
Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года ўваходзіў у склад Тэхнічнай рады Будаўнічага аддзела Савета раённых дум Масквы, кіраваў VI і VII раёнамі[11].
Праекты і пабудовы
[правіць | правіць зыходнік]Масква
[правіць | правіць зыходнік]
- Віндаўскі (Рыжскі) вакзал (назіранне за будаўніцтвам, паводле праекта Станіслава Бржазоўскага). Рыжская плошча, 2 (1897—1902)
- Помнік Аляксандру II (удзел у будаўніцтве, паводле праекта Аляксандра Памяранцава)[12]. Прэчысценская набярэжная (1900—1912, знесены ў 1918)
- Дом бясплатных кватэр імя Бахрушыных для ўдоў і сірот (сумесна з Карлам Гіпіусам). Сафійская набярэжная, 28 (1902)
- Каталіцкі Архікафедральны сабор Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Дзевы Марыі. Малая Грузінская вуліца, 27/13 (1911)[13]
- Уласная гарадская сядзіба. Малы Уласьеўскі завулак, 8
Іншыя гарады
[правіць | правіць зыходнік]
- Праект біржы Адэсы (сумесна з Аляксеем Трамбіцкім, 1896)[14]
- Каталіцкі касцёл Сэрца Ісуса. Самара (1902—1906)[15]
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Годичное общее собрание Императорской Академии художеств // Неделя строителя : журнал. — СПб.: 1882. — 7 лістапада — № 45. — С. 340.
- ↑ а б Кондаков 1915, с. 296.
- ↑ Акт в Императорской Академии художеств // Неделя строителя : журнал. — СПб.: 1888. — № 45. — С. 232.
- ↑ Акт в Императорской Академии художеств // Неделя строителя : журнал. — СПб.: 1890. — № 45—46. — С. 326.
- ↑ Зодчие Москвы 1998, с. 35.
- ↑ Казусь И. А. Советская архитектура 1920-х годов: организация проектирования — М.: Прогресс-Традиция, 2009. — С. 23. — 464 с. — ISBN 5-89826-291-1
- ↑ Нащокина М. В. Московский архитектор Лев Кекушев. — Санкт-Петербург: Коло, 2012. — С. 184. — 504 с. — ISBN 978-5-901841-97-6.
- ↑ Правительственные распоряжения // Неделя строителя : журнал. — СПб.: 1899. — № 8. — С. 66.
- ↑ Вся Москва: адресная и справочная кніга на 1914 год. — М.: Товарищество А. С. Суворина «Новое Время», 1914. — С. 405. — 845 с.
- ↑ Правительственные распоряжения // Неделя строителя : журнал. — СПб.: 1901. — 22 красавіка — № 17. — С. 117.
- ↑ Казусь И. А. Советская архитектура 1920-х годов: организация проектирования. — Прогресс-Традиция, 2009. — С. 35, 340—341. — 488 с. — ISBN 5-89826-291-1.
- ↑ К рисункам // Архитектурные мотивы. — 1900. — № 2. — С. 33.
- ↑ Римско-католическая филиальная церковь в Москве во имя Беспорочного Зачатия Пресвятой Богородицы // Зодчий : журнал. — СПб.: 1897. — Студзень — В. 1.
- ↑ Проект Биржи для г. Одессы // Зодчий : журнал. — СПб.: 1896. — Жнівень — В. 8.
- ↑ Проект римско-католического собора в г. Самаре // Зодчий : журнал. — СПб.: 1901. — В. 12.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А.В.Щусева и др. — М.: КРАБиК, 1998. — С. 35. — 320 с. — ISBN 5-900395-17-0.
- Строитель. — СПб., 1897, 1—2, с. 58—67
- Кондаков C. Н. Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764–1914. — СПб.: Товарищество Р. Голике и А. Вильборг, 1915. — Т. 2. — С. 296.
Спаслылкі
[правіць | правіць зыходнік]
|
Тамаш Восіпавіч Багдановіч-Дваржэцкі на Вікісховішчы |
|---|