У Саньгуй

У Саньгуй
імператар (Zhou dynasty (1678–1681)[d]) сакавік 1678 — жнівень 1678
Пераемнік	Wu Shifan[d]
Нараджэнне	1612[…] Суйчжун[d], імперыя Мін
Смерць	2 кастрычніка 1678(1678-10-02) Хэн'ян[d], Правінцыя Хунань, Кітай
Бацька	Wu Xiang[d]
Жонка	Empress Zhang[d] і Chen Yuanyuan[d]
Дзеці	Wu Yingxiong[d]
Дзейнасць	военачальнік, манарх
Званне	генерал
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Саньгуй (кіт. трад. 吳三桂, спр. 吴三桂, піньінь Wú Sānguì; 1612 — 2 кастрычніка 1678) — кітайскі военачальнік, які пасля ўзяцця Пекіна сялянскімі паўстанцамі Лі Цзычэна (1644) адкрыў для маньчжураў браму Шаньхайгуаньскай заставы Вялікай Кітайскай сцяны. Учынак прычыніўся падзенню імперыі Мін і заснаванню ў Пекіне маньчжурскай дынастыі дзяржавы Цын.

Праз гэтую здраду жонка У Саньгуя — Чэнь Юаньюань, пайшла ў манастыр, а ён мае ў кітайскай гістарыяграфіі благую рэпутацыю.

Біяграфія

У 1659 годзе імператар Шуньчжы прызначыў У Саньгуя намеснікам правінцыі Юньнань, дзе ён павінен быў выкараніць супраціў прыхільнікаў ранейшай імперыі, узначаленых апошнім імператарам так званай дынастыі Паўднёвая Мін Чжу Юланам (імператарам Юнлі). У 1659 годзе Чжу Юлан уцёк у Бірму, а ў 1662 годзе выдадзены адтуль У Саньгую і маньчжурскаму военачальніку Айсінге, якія пакаралі яго смерцю, імаверна, не без загаду з Пекіна.

Пакуль маньчжуры займаліся навядзеннем парадку на поўначы краіны, паўднёвыя правінцыі Юньнань, Гуандун і Фуцзянь фактычна ператварыліся ў самастойныя княствы на чале з былымі намеснікамі. У 1673 годзе, калі імператар Кансі паспрабаваў зменшыць іх самастойнасць, узняўся мяцеж трох феадалаў, падчас якога У Саньгуй абвясціў сябе першым імператарам дзяржавы Чжоу.

У 1674 годзе У Саньгуй рушыў у цэнтральныя раёны Кітая, аднак не вырашаўся ісці на Пекін, пагатоў, у закладніках у пекінскіх уладаў быў яго сын. Наступнымі гадамі У Саньгуй цярпеў паразы, а ў 1678 годзе памёр ад дызентэрыі. Унук У Саньгуя працягваў супраціўляцца Кансі да 1681 года.

Літаратура

• У Саньгуй на Google Books