Фёдар Якаўлевіч Кухараў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кухараў.
Фёдар Іванавіч Кухараў
Дата нараджэння 18 сакавіка 1924(1924-03-18)
Месца нараджэння вёска Антонаўка, Добрушскі раён Гомельскай вобласці
Дата смерці 20 мая 1946(1946-05-20) (22 гады)
Месца смерці Добруш, Гомельскай вобласці
Прыналежнасць Сцяг СССР СССР
Часць партызанскі атрад імя І. Ф. Сталіна Добрушскай партызанскай брыгады
Камандаваў дыверсійная група
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Медаль «Партызану Айчыннай вайны» 1 ступені Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Фёдар Якаўлевіч Кухараў (18 сакавіка 1924 20 мая 1946) — Герой Савецкага Саюза (1944), камандзір дыверсійнай групы партызанскага атрада імя І. В. Сталіна Добрушскай партызанскай брыгады. Узнагароджаны ордэнам Леніна (1944) і рознымі медалямі[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Фёдар Якаўлевіч Кухараў нарадзіўся 18 сакавіка 1924 года ў вёсцы Антонаўка, цяпер Добрушскага раёна Гомельскай вобласці, ў сям'і селяніна. Па нацыянальнасці — беларус. Маці Фёдара — Марыя Мікалаеўна Кухарава — працавала на папяровай фабрыцы «Герой працы». Бацька Кухарава памёр у 1933 годзе. Скончыў 8 класаў школы № 2 у горадзе Добруш і ФЗУ. Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны працаваў у шахце ў Данбасе.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны пасля акупацыі Данбаса вярнуўся ў Добруш. Служыў у партызанскім атрадзе імя С. М. будзёнага пад камандаваннем В. П. Вырвіч. Арганізаваў збор зброі для партызан, распаўсюджваў ў Добрушы і Гомелі лістоўкі, праводзіў дыверсіі і асабіста падарваў 3 нямецкіх эшалона[1]. У жніўні 1943 года ўзначаліў дыверсійную групу партызанскага атрада імя І. В. Сталіна Добрушскай партызанскай брыгады. Летам і восенню ўдзельнічаў у падрыве 24 варожых эшалонаў[1].

За мужнасць і гераізм, праяўленыя ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі ў тыле ворага, Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 жніўня 1944 года, Кухараву Фёдару Якаўлевічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 4353)[1].

Пасля вызвалення Добруша ў кастрычніку 1943 года працаваў у камандзе па размініраванню горада, затым сакратаром камітэта камсамола фабрыкі «Герой Працы». З 1944 года Кухараў — член КПСС. Жыў у горадзе Добруш Гомельскай вобласці. Фёдар Якаўлевіч Кухараў разам са сваім сябрам Васілём Бурым[2] загінуў 20 мая 1946 года падчас абясшкоджвання неразарванага снарада часоў Вялікай Айчыннай вайны.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

  • У гонар Кухарава устаноўлены мемарыяльныя дошкі ў гарадскім парку горада Добруша Гомельскай вобласці і на будынку школы № 2[1].

Зноскі

  1. ↑ а б в г д Кухарев Фёдор Яковлевич (руск.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 лістапада 2012. Праверана 27 лістапада 2016.
  2. ↑ Парень из Добруша(недаступная спасылка). Молодая Гвардия. Архівавана з першакрыніцы 15 лістапада 2014. Праверана 27 лістапада 2016.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Фёдар Якаўлевіч Кухараў на сайце «Героі краіны»

  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп и испр. Минск, 1984.
  • Выпуск 2 // Люди легенд. — М., 1966.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Фёдар_Якаўлевіч_Кухараў&oldid=4464070"