Добрушскі раён
| Добрушскі раён | ||
|
||
| Уваходзіць у | ||
|---|---|---|
| Адміністрацыйны цэнтр | ||
| Афіцыйныя мовы |
Родная мова: беларуская 41,89 %, руская 55,81 % |
|
| Насельніцтва (2009) |
40 632 чал,[1] (9-е месца) |
|
| Шчыльнасць |
28,08 чал./км² (7-е месца) |
|
| Нацыянальны склад |
беларусы — 90,38 %, |
|
| Плошча | ||
|
|
||
| Часавы пояс | ||
| Афіцыйны сайт | ||
 Добрушскі раён на Вікісховішчы |
||
Добрушскі раён — раён у складзе Гомельскай вобласці. Утвораны ў 1926 годзе. Раён мяжуе з Веткаўскім і Гомельскім раёнамі Гомельскай вобласці, Навазыбкаўскім, Злынкоўскім і Клімаўскім раёнамі Бранскай вобласці Расійскай Федэрацыі, Гараднянскім раёнам Чарнігаўскай вобласці Украіны. Тэрыторыя раёна падзелена на 13 сельскіх і адзін пасялковы Саветы, у склад якіх уваходзяць 85 населеных пунктаў і гарадскі пасёлак Церахоўка.
Змест
Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]
Сельскагаспадарчыя землі займаюць 70 739 га. На тэрыторыі знаходзіцца Шабрынскі біялагічны заказнік. На тэрыторыі раёна — 30 радовішчаў торфу з агульнымі запасамі 13,7 млн т., 2 радовішча гліны, 2 радовішчы пяску. Помнік прыроды рэспубліканскага значэння: Добрушскае геалагічнае агаленне.
Прамысловасць[правіць | правіць зыходнік]
Найбольш развітыя галіны прамысловасці: папяровая, лёгкая, харчовая і вытворчасць будаўнічых матэрыялаў.
Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]
- Праскоўя Васільеўна Балюнова
- Пётр Харытонавіч Басянкоў
- Леанід Парфілавіч Варганаў
- Аляксандр Кузьміч Касцючэнка
- Ціхан Якаўлевіч Кісялёў
- Міхаіл Фёдаравіч Талкачоў, Герой Савецкага Саюза. Нарадзіўся ў вёсцы Дуброўка[3].
Памятныя мясціны[правіць | правіць зыходнік]
Гл.таксама[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — 576 с.: іл.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Вынікі перапісу 2009 года
- ↑ «Дзяржаўны зямельны кадастр Рэспублікі Беларусь» (па стане на 1 студзеня 2011 г.)
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 404. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
|
||||||||||||||||
|
||||||||||
