Цыркуль (сузор’е)
Выгляд
Лацінская назва |
(у р. скл.: Circini) |
---|---|
Скарачэнне | Cir |
Плошча | 93,4 кв. градусаў (0,226%) |
Колькасць зорак, ярчэйшых за m+6,5 (паводле каталога Гіпарха) |
39 |
Назіраецца ў шыротах: |
19°Пн – 90°Пд (цалкам) 34°Пн – 19°Пн (часткова) |
Цы́ркуль[1] (лац.: Circinus) — сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба, адно з 88 сузор’яў дзейнай наменклатуры IAU (1930).
Паходжанне назвы IAU: адно з паўднёвых сузор’яў, якія дадаў Лакайль.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Цы́ркуль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 150. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
- Ци́ркуль // Т. 28. Франкфурт — Чага. — М. : Советская энциклопедия, 1978. — С. 581. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Циркуль // Астрономічний енциклопедичний словник (укр.) / За заг. ред. І. А. Климишина та А. О. Корсунь. — Львів: ЛНУ—ГАО НАНУ, 2003. — С. 523. — 548 с. — 1 500 экз. — ISBN 966-613-263-X.