Цэкрапін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Цэкропін — антымікробны пептыд. Упершыню злучэнні гэтага тыпу былі вылучаны з гемалімфы матылька Hyalophora cecropia (так званая моль Цэкропія), у гонар якога і названы пептыды. Злучэнні ўяўляюць сабой невялікія пептыды памерам ад 31 да 37 амінакіслот, якія актыўныя супраць грамстаноўчых і грамадмоўных бактэрый. Цекропіны здольны лізіраваць клеткавыя мембраны бактэрый праз інгібіраванне паглынання амінакіслаты праліну. Цекропіны складаюць біяхімічную аснову імуннай сістэмы насякомых[1]. Усе Ц. структурна звязаныя паміж сабой і маюць назвы ў залежнасці ад насякомага з якого яны былі ўпершыню выдезелены, гл. бактэрыцыдын, лепідаптэрын, саркатаксін і інш.

Зноскі

  1. Boman H.G. Cell-free immunity in insects//Annual Review of Microbiology/1987.- 41: 103-26, doi:10.1146/annurev.mi.41.100187.000535