Эдвард Раставецкі
Эдвард Раставецкі | |
![]() | |
Партрэт працы Яна Канеўскага(бел. (тар.)) бел. | |
![]() Герб «Сас» | |
Адукацыя | |
---|---|
Дзейнасць | мастацтвазнавец, гісторык, Раставецкія |
Член у | |
Нараджэнне | 2 кастрычніка 1804
|
Смерць | 23 лютага 1874[1] (69 гадоў) |
Пахаванне | |
Бацька | Людвік Мікалай Адам Раставецкі |
Маці | Тэрэза з Краеўскіх |
Жонка | Леонія Накваска |
Эдвард Раставецкі (польск.: Edward Rastawiecki, 2 кастрычніка 1804 — 23 лютага 1874) — польскі даследчык мастацтва і калекцыянер.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Эдвард Раставецкі быў нашчадкам баронскага польскага роду Раставецкіх(руск.) бел.. Нарадзіўся ад шлюбу барона Людвіка Мікалая Адама Раставецкага і Тэрэзы з Краеўскіх.
Па заканчэнні Варшаўскага ліцэя(польск.) бел. пачаў навучанне ў Варшаўскім універсітэце.
Да 1830 года працаваў у якасці стажора ў Банку польскім(польск.) бел., а затым быў саветнікам Зямельнага крэдытнага таварыства(польск.) бел.. Саветнік галоўнай дырэкцыі Зямельнага крэдытнага таварыства(польск.) бел. па Любельскім ваяводстве ў 1834 годзе[2].
Успадкаваная маёмасць дазволіла яму прысвяціць сябе навуцы. Дзякуючы яго фінансавай падтрымцы была апублікавана праца Ігнацы Загурскага «Monety dawnej Polski, jako też prowincji i miast do niej niegdyś należących, z trzech ostatnich wieków» (1845). Падтрымліваў развіццё польскай археалогіі, фінансаваў археалагічныя даследаванні ў Царстве Польскім. З 1846 быў членам Імператарскага таварыства гісторыі і старажытнасцей Расійскіх(руск.) бел. і з 1850 года — членам Кракаўскага навуковага таварыства(руск.) бел.. Актыўна працаваў у Таварыстве заахвочвання мастацтваў(польск.) бел.. Член Сельскагаспадарчага таварыства ў Царстве Польскім(польск.) бел. у 1858 годзе[3]. У 1860—1866 гадах быў яго віцэ-прэзідэнтам, а з 1868 года — «вечны і ганаровы» член Таварыства.
Падарожнічаў па Еўропе ў пошуках крыніц для польскай гісторыі. Падчас паездак па Польшчы збіраў калекцыі мастацкіх твораў, у тым ліку манеты і карціны. Гэтыя калекцыі былі выкупленыя Севярынам Мялжынскім(польск.) бел.Севярын Миэлзински, які падараваў іх Познаньскаму таварыству сяброў навук(польск.) бел. і археалагічнаму кабінету Ягелонскага ўніверсітэта. У часопісе «Biblioteka Warszawska(руск.) бел.» публікаваў свае артыкулы па гісторыі мастацтва.
Быў жанаты з Леоніяй Накваскай (1818—1886), але дзяцей не меў.
Памёр у сваім асабняку на Мазавецкай вуліцы(польск.) бел. ў Варшаве. Быў пахаваны на Старых Павонзках.
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
У працах Раставецкага «Słownik malarzów polskich ..» (I—III, 1850—1857) і «Słownik rytowników polskich …» (1886) шмат матэрыялаў, якія тычацца ўкраінскіх дзеячаў мастацтваў(руск.) бел..
Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]
- Mapografia dawnej Polski, 1846;
- Słownik malarzy polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających, t. 1-3, 1850—1857;
- Słownik rytowników polskich, 1886;
- Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki Odrodzenia w dawnej Polsce, 1853—1858
Партрэты[правіць | правіць зыходнік]
Вядома некалькі партрэтаў Эдварда Раставецкага працы розных мастакоў, у тым ліку яго малявалі Юзаф Пічман(укр.) бел. і Ян Ксаверы Канеўскі(бел. (тар.)) бел.. Баляслаў Сырэвіч(польск.) бел. стварыў яго бюст.
Зноскі
- ↑ Bibliothèque nationale de France Edward Rastawiecki // data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011.
- ↑ Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 375.
- ↑ Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Енциклопедія українознавства(укр.) бел.. У 10-х томах. / Головний редактор Володимир Кубійович(руск.) бел.. — Париж, Нью-Йорк: «Молоде життя(укр.) бел.»-«НТШ(руск.) бел.»; 1954—1989, 1993—2000.
- Szenic Stanisław (1982). Cmentarz powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. p. 232.
- Rastawiecki Edward. Encyklopedia PWN. Праверана 16 красавіка 2011.
- Minakowski Marek(польск.) бел. Edward bar. Rastawiecki h. Sas. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. Праверана 16 красавіка 2011.
- A. Ryszkiewicz, Zasługi Edwarda Rastawieckiego jako kolekcjonera i mecenasa, [w:] Mecenas — kolekcjoner — odbiorca. Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, listopad 1981, Warszawa 1984.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эдвард Раставецкі
- Едвард Раставецький // CBN Polona