Эйман дэ Валера

Эйман дэ Валера
Eamon de Valera / Éamonn de Bhailéara
3-і прэзідэнт Ірландыі Ірландыі 25 чэрвеня 1959 — 24 чэрвеня 1973
Папярэднік	Шон Томас О'Келі
Пераемнік	Эрскін Чайлдэрс
Часовы прэзідэнт Ірландыі ў 1921-1922 гадах
Нараджэнне	14 кастрычніка 1882(1882-10-14) Манхэтэн, Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Смерць	29 жніўня 1975(1975-08-29) (92 гады) Дублін, графства Дублін, Ленстэр[d], Ірландыя
Месца пахавання	Гласневін[d]
Бацька	Juan Vivion de Valera[d]
Маці	Catherine Coll[d]
Жонка	Sinéad de Valera[d]
Дзеці	Brian de Valera[d], Emer de Valera[d], Vivion de Valera[d], Máirin de Valéra[d], Éamon de Valera[d], Rúaidhrí de Valera[d] і Terry de Valera[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Партыя	Фіяна Файл
Член у	Irish Republican Brotherhood[d] Лонданскае каралеўскае таварыства Гэльская ліга
Адукацыя	Каралеўскі ўніверсітэт Ірландыі[d]
Навуковая ступень	бакалаўр мастацтваў[d] і бакалаўр навук[d]
Дзейнасць	матэматык, дыпламат, палітык
Аўтограф
Краіна	Ірландыі
Бітвы	Велікоднае паўстанне Вайна за незалежнасць Ірландыі Грамадзянская вайна ў Ірландыі
Узнагароды
Эйман дэ Валера на Вікісховішчы

Эйман дэ Валера (англ.: Éamon de Valera, ірл.: Éamonn de Bhailéara; 14 кастрычніка 1882, Нью-Ёрк—29 жніўня 1975, Дублін) — ірландскі палітычны і дзяржаўны дзеяч.

Быў адным з кіраўнікоў Ірландскага паўстання 1916. У 1917 узначаліў партыю Шын Фейн і патрыятычную ваенную арганізацыю «Ірландскія валанцёры». У 1919-22 дэ Валера прэзідэнт і кіраўнік урада, які дамагаўся нацыянальнай незалежнасці Ірландыі. У перыяд Грамадзянскай вайны 1922-23 узначальваў войскі рэспубліканцаў супраць прыхільнікаў англа-ірландскага дагавору 1921, па якім Паўночная Ірландыя засталася пад уладай англічан, а астатняя частка краіны абвяшчалася брытанскім дамініёнам. У 1927 годзе, выйшаўшы з Шын Фейн, увайшоў у парламент дамініёна ў якасці кандыдата створанай ім ў 1926 партыі «Фіян Файл». У 1932-48 кіраўнік ірландскага ўрада і міністр замежных спраў. Праводзіў курс, накіраваны на заахвочванне развіцця нацыянальнай эканомікі і паслабленне яе залежнасці ад брытанскіх манаполій і разам з тым на ўціск дэмакратычных свабодаў ўнутры краіны. У гады 2-й сусветнай вайны 1939-45 ўрад дэ Валера абвясціў аб нейтралітэце. У 1951-54 і ў 1957-59 Дэ Валера прэм'ер-міністр Ірландскай Рэспублікі; палітыка яго ўрада была накіравана на актыўнае прыцягненне ў эканоміку краіны замежнага капіталу і ў той жа час на недалучэнне да ваенна-палітычных блокаў. З 1959 Дэ Валера прэзідэнт Ірландскай Рэспублікі.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эйман дэ Валера