Элен Тротцыг

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Элен Тротцыг
Фатаграфія
Дата нараджэння 5 сакавіка 1878(1878-03-05)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 6 лістапада 1949(1949-11-06) (71 год)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці артыстка
Жанр пейзаж
Вучоба
Уплыў Carl Wilhelmson[d][4] і Крысціян Крог[4]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Элен Тротцыг (шведск.: Ellen Trotzig; 5 сакавіка 1878, Мальмё — 6 лістапада 1949, Сімрысхамн) — шведская мастачка. Вядомая ў першую чаргу краявідамі Эстэрланда.

Біяграфія і творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Элен Тротцыг нарадзілася ў 1878 годзе ў Мальмё. Яна была старэйшай з пецярых дзяцей. Калі Элен было пяць гадоў, сям’я пераехала ў Сімрысхамн, дзе яе бацька атрымаў месца начальніка паштовага аддзялення. Пасля яго смерці маці з васямнадцацігадовай Элен і астатнімі дзецьмі вярнуліся ў Мальмё. Дзядзька Элен па бацьке падтрымаў дзяўчыну і дапамог ёй атрымаць адукацыю[5].

З 1896 па 1898 год Элен Тротцыг вучылася ў Мастацкай школе для жанчын (дац. Tegne — og Kunstindustriskolen for Kvinder) у Капенгагене. Затым яна некалькі гадоў працавала картографам у Мальмё, пасля чаго працягнула навучанне жывапісу ў Гётэбаргу, у мастацкай школе Валанд (шведск.: Valand målarskola, цяпер Акадэмія Валанд), дзе яе настаўнікам быў Карл Вільгельмсан. У 1905 годзе яна ўпершыню выставіла свае працы[5].

У 1907 годзе Тротцыг адправілася ў Парыж. Яна наведвала Акадэмію Каларосі, дзе вучылася ў Крысціяна Крога. У Парыжы ў той час вучыліся і працавалі многія мастакі з Скандынавіі, у тым ліку Тора Вега Хольмстром. Яны з Элен сталі сяброўкамі і працягвалі мець зносіны, нават пасля таго, як абодзве пакінулі Парыж[5].

Тротцыг вельмі любіла прыроду і ў адзіноце адчувала сябе лепш, чым у грамадстве. Асабліва блізкія ёй былі пейзажы Эстэрланда, якія сталі для яе нязменнай крыніцай натхнення. Здзяйсняючы нядоўгія паездкі ў Стакгольм або Гётэбарг, яна заўсёды рвалася назад у Эстэрланд. За мяжой, пасля Парыжа, Тротцыг пабывала толькі яшчэ адзін раз: у 1927 годзе яна ездзіла ў Італію праз Германію[5].

Акрамя пейзажаў, Тротцыг пісала нацюрморты і партрэты, малюючы пераважна жанчын — як правіла, сур’ёзных або пагружаных у задуменнасць. Яе мадэлямі часта станавіліся жыхаркі навакольных вёсак. Тротцыг таксама пісала партрэты блізкіх сяброў і аўтапартрэты, але з 1916 года засяродзілася выключна на пейзажах і нацюрмортах. У яе малюнках прыроды няма нічога ідылічнага: пейзажы паўстаюць строгімі і суровымі, у стрыманых цёмных танах. Аднак у іх прысутнічае і прабіваецца скрозь аблокі святло, ствараючы часам драматычны эфект[5].

Тротцыг цікавілася батанікай і вырошчвала ў сваім садзе кветкі, з якіх потым складала падабраныя па каляроваму прынцыпе кампазіцыі. У сваіх кветкавых нацюрмортах яна шмат эксперыментавала з колерам[5].

Тротцыг неаднаразова ўдзельнічала ў розных выставах у Швецыі і Даніі. Яе персанальныя выставы праходзілі ў 1928 годзе ў Мальмё і ў 1942 годзе у Істадзе[5].

Элен Тротцыг памерла ў Сімрысхамне ў 1949 годзе. Пасля яе смерці адбыліся рэтраспектыўныя выставы яе работ; маштабная персанальная выстава была праведзена ў Істадзе ў 2010 годзе. Мастачка пакінула значную творчую спадчыны, частка якой, згодна з яе завяшчаннем, была прададзена з мэтай заснавання Фонду Элен Тротцыг. Фонд штогод выплачвае стыпендыю маладым мастакам, так або інакш звязаных са Сконеэ[5].

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Ellen Christina Amalia Trotzig // http://www.oxfordartonline.com/benezit/view/10.1093/benz/9780199773787.001.0001/acref-9780199773787-e-00185559 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Ellen Christina Amalia Trotzig // Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. artist list of the National Museum of Sweden — 2016. Праверана 26 лютага 2016.
  4. а б Ellen Kristina Amalia Trotzig Праверана 24 лютага 2020.
  5. а б в г д е ё ж Svenskt kvinnobiografiskt lexikon.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Birgit Rausing. Ellen Trotzig: Österlens första målarinna. — Carlsson, 2003. — 197 p.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]