Эмануіл Рыгоравіч Іофэ
| Эмануіл Рыгоравіч Іофэ | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 20 сакавіка 1939 (85 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, сацыёлаг, палітолаг, выкладчык універсітэта |
| Навуковая сфера | гісторыя[1], сацыялогія[1], паліталогія[1], гістарыяграфія, гісторыя яўрэяў Беларусі[d] і Халакост у Беларусі |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар гістарычных навук (красавік 1993) |
| Навуковае званне | |
| Альма-матар |
|
| Навуковы кіраўнік | Зіновій Юльевіч Капыскі |
| Узнагароды |
 |
Эмануіл Рыгоравіч Іофэ (нар. 20 сакавіка 1939, Беразіно) — беларускі гісторык, сацыёлаг і палітолаг, доктар гістарычных навук.
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Унёс істотны ўклад у беларускую гістарыяграфію, даследаванне гісторыі яўрэяў Беларусі, вывучыў і апісаў шэраг малавядомых аспектаў Вялікай Айчыннай вайны, а таксама правёў аналіз жыцця і дзейнасці шэрагу кіраўнікоў БССР. Вядомы таксама як актыўны папулярызатар гістарычных ведаў, педагог і грамадскі дзеяч.
Адзін з вядучых спецыялістаў па гісторыі Халакоста ў Беларусі.
Зноскі
| ||||
