Эндэ (Інданезія)

Горад
Эндэ
Ende
Кафедральны касцёл Эндэ
8°50′32″ пд. ш. 121°38′53″ у. д.
Краіна	Інданезія
Рэгіён	Усходняя Нуса-Тэнгара
Гісторыя і геаграфія
Першая згадка	1357
Плошча	92,93 км²
Вышыня цэнтра	31 м
Часавы пояс	UTC+8
Насельніцтва
Насельніцтва	93894 чалавекі (2021)
Нацыянальны склад	ліё
Канфесійны склад	каталіцызм, іслам
Афіцыйная мова	інданезійская мова
portal.endekab.go.id (індан.)
Паказаць/схаваць карты
Эндэ
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эндэ (індан.: Ende) — горад на поўдні вострава Флорэс у інданезійскай правінцыі Усходняя Нуса-Тэнгара. Насельніцтва (2021 г.) — 93 894 чал.

Геаграфія

Эндэ знаходзіцца за 1640 км на паўднёвы ўсход ад Джакарты, сталіцы Інданезіі. З’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам аднайменнага раёна правінцыі Усходняя Нуса-Тэнгара. Горад месціцца на пагорыстай раўніне паміж паміж горнымі камлюкамі. Клімат трапічны з выразнымі вільготным і сухім сезонамі. Сярэднегадавая тэмпература +26,1 °C.

Гісторыя

Некаторыя даследчыкі лічаць, што Эндэ быў вядомы ўжо ў сярэдзіне XIV ст. у яванскай імперыі Маджапахіт. Карэнныя насельнікі мясцовасці — аўстранезійскае племя эндэ-ліё. Паводле іх міфалогіі, Эндэ сапраўды быў заснаваны выхадцамі з Маджапахіта і Кітая.

Землеўладальнік Амбу Нгобэ стаў пачаткоўцам дынастыі мясцовых раджаў, якія стварылі на поўдні вострава Флорэс дзяржаву з цэнтрам у Эндэ. У 1793 г. яны заключылі саюз з галандцамі. Важную ролю ў развіцці горада адыгралі топас або ларантукейрас, партугала-флорэскія крэолы з усходу вострава.

У 1854 г. дзяржава Эндэ трапіла ў залежнасць ад Галандскай Ост-Індскай кампаніі. З 1915 г. дзейнічала афіцыйнае каланіяльнае кіраванне Галандскай Ост-Індыі. У 1934—1938 гг. у Эндэ ў высылцы знаходзіўся Сукарна. У 1947 г. улады незалежнай Інданезіі канчаткова ліквідавалі манархію.

Эканоміка

Эндэ — цэнтр вытворчасці і перапрацоўкі кавы, важны транспартны цэнтр на поўдні Флорэса. Развіваецца турызм.

Спасылкі

Ende даведнік на сайце Wikivoyage

• Афіцыйная старонка Архівавана 1 жніўня 2021.
• Турыстычныя славутасці