Юлія Ацкер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юлія Ацкер
польск.: Julia Acker
Фатаграфія
Дата нараджэння 1898[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 1942[1]
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мастачка
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юлія Ацкер (укр.: Ю́лія А́цкер; польск.: Julia Acker (Ackerówna); 1898, Львоў, Каралеўства Галіцыі і Уладзімірыі, Аўстра-Венгрыя8 снежня 1942, Львоў) — польская і ўкраінская мастачка яўрэйскага паходжання, жывапісец і графік, прадстаўніца экспрэсіянізму. Член Саюза мастакоў УССР з 1939 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў 1898 годзе ў Львове.

Вучылася жывапісу ў Акадэміі гуманітарных навук Леанарда Падгарадзецкага і ў Паўла Гаеўскага ў Школе дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва у Львове.

Дэбютавала ў 1930 годзе персанальнай выставай у Львоўскім філіяле Яўрэйскага літаратурна-мастацкага Таварыства.

На працягу 1934−1936 гадоў уваходзіла ў мастацкую групу «Стэр» («Ster»).

У 1930-х удзельнічала ў мастацкіх выставах у Львове, Кракаве, Познані, Варшаве і Станіслававе. У прыватнасці, у 1937 годзе ў Познані на выставе «Мастацтва інтэр’ераў і кветкі» выстаўлены дзве карціны Ацкер.

У 1939 годзе Яўрэйскае Таварыства распаўсюджвання прыгожых мастацтваў арганізавала персанальную выставу Ацкер у Варшаве.

З 1939 года — член Саюза мастакоў УССР.

8 снежня 1942 года скончыла жыццё самагубствам — падчас гітлераўскай акупацыі Львова.

Пахавана ў Львове.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Прадстаўніца экспрэсіянізму. Жывапісец і графік.

Малявала нацюрморты, пейзажы, кампазіцыі на яўрэйскія тэмы, партрэты. У прыватнасці, намалявала партрэт Львоўскага рабіна Самуэля Вольфа Гутмана, а таксама партрэт кіраўніка яўрэйскай абшчыны, віцэ-прэзідэнта Львова Віктара Хаеса. Абодва партрэты ўпрыгожвалі адзін з пакояў Львоўскага кагалу.

У карцінах ранняга перыяду творчасці часта адлюстроўвала Тэатральныя рэквізіты.

Большая частка працы страчана падчас Другой сусветнай вайны і вядомыя сучаснікам пераважна дзякуючы публікацыям у прэсе.

Некаторыя карціны захоўваюцца ў Музеі Яўрэйскага Гістарычнага інстытута ў Варшаве, Нацыянальным музей ва Уроцлаве, Львоўскім гістарычным музеі і Львоўскай нацыянальнай галерэі мастацтваў імя Барыса Вазніцкага. А таксама — у прыватных калекцыях.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]