Ян Антоні Ваньковіч
Ян Антоні Ваньковіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Смерць | не пазней за 1766 | ||||||
Род | Ваньковічы | ||||||
Бацька | Станіслаў Ваньковіч | ||||||
Маці | Ганна з Корсакаў[d] | ||||||
Жонка | Кацярына з Бруханскіх[d] | ||||||
Дзеці | Аляксандр Ваньковіч[d] і Матэвуш Ваньковіч[d] |
Ян Антоні Ваньковіч (польск.: Jan Antoni Wańkowicz; ? — памёр да 1766[1]) — ураднік і землеўласнік.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Належаў да сярэднезаможнага каталіцкага шляхецкага роду Ваньковічаў герба «Ліс». Сын Станіслава[1], падчашага смаленскага, і Ганны з Корсакаў.
Чашнік менскі па прывілеі караля Аўгуста III ад 6 кастрычніка 1744 года. Уладальнік маёнтка Забашавічы Менскага павета (1753)[1].
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
У першым шлюбе з Кацярынай Бруханскай. Дзеці[1]:
- Мацей, падчашы менскі (1762), суддзя Менскага каптуровага суда (1764), суддзя Менскага земскага суда (1765), жонка Кацярына Янішэўская.
- Уладзіслаў, пробашч Менскага фарнага касцёла, беларускі архідыякан, канонік, кавалер ордэна Св. Станіслава.
- Пётр, манах-бернардзінец.
- Аляксандр, чашнік менскі, суддзя Менскага каптуровага суда (1764), уладальнік маёнтка Сяменькавічы і Слабодка Менскага павета. Жонка Соф’я Грыгаровіч.
- Марцін, суддзя Мінскага гродскага суда, валодаў маёнткам Забашавічы (1777). Жонка Феліцыяна Іздэбская.
- Пётр, суддзя Менскага гродскага суда. Жонка Уршуля Ілліч.
- Себасцьян, стараста красавіцкі, лоўчы менскі (1790). Жонка Аляксандра Пясецкая.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б в г Ваньковічы // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — С. 144-145. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ваньковічы // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — С. 144-145. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.