Ян Станіслаў Казакевіч

Ян Станіслаў Казакевіч
Ян Станіслаў Казакевіч
Нараджэнне	1802; Дзісенскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	1848; Томск, Томская губерня, Заходне-Сібірскае генерал-губернатарства[d], Расійская імперыя;
Член у	Саюз сяброў[d]; Таварыства філарэтаў; Радзівілаўская камісія[d];
Адукацыя	Віленскі ўніверсітэт;
Дзейнасць	юрыст, публіцыст
Бітвы	паўстанне 1830—1831 гадоў;

Ян Станіслаў Казаке́віч (польск.: Jan Stanisław Kozakiewicz; 1802, Дзісенскі павет, Мінская губерня — 1848, Томск, Сібір^[1]) — філамат, юрыст, публіцыст.

Вучыўся ў Віленскім універсітэце, дзе ўдзельнічаў у патрыятычных арганізацыях. З 27 студзеня 1820 года член «Саюза сяброў»; хутка стаў яго старшынёй. З 1820 таксама ў Таварыстве філарэтаў, дзе ўзначальваў «Ліловую групу» (студэнтаў-юрыстаў), потым узначаліў яшчэ адну юрыдычную групу — «белых». Распрацаваў праграму пашырэння дзейнасці Таварыства праз далучэнне ксяндзоў і дзейнасць студэнтаў на вакацыях. З гэтай мэтай 24 сакавіка 1821 года ўвайшоў у склад спецыяльнага камітэта, створанага дзеля збірання статыстычных даных па краю. Аўтар многіх рэфератаў, гісторыка-юрыдычных і статыстычных даследаванняў. Калі ў 1822 з «Саюза сяброў» вылучылася новая арганізацыя філадэльфістаў, увайшоў туды і хутка ўзначаліў яе^[1].

Арыштаваны ў 1823 пасля выкрыцця віленскіх маладзёжных арганізацый. Дзякуючы намаганням сваякоў пазбег выгнання, але застаўся пад наглядам паліцыі^[1].

Удзельнічаў у паўстанні 1830—1831 гадоў. Пасля паражэння паўстання выехаў у Францыю^[1].

У 1832 жыў у Страсбургу. Потым вярнуўся ў родны край, дамогся рэабілітацыі. Распачаў адвакацкую практыку, стаў адным з найвядомейшых віленскіх адвакатаў. Быў запрошаны на пасаду адваката Радзівілаўскай камісіі. У 1834 стаў сакратаром тайнага таварыства — Літоўскага Камітэта. У 1836 пазнаёміўся ў Мінску з Ш. Канарскім, наладзіў сувязь паміж ім і Літоўскім Камітэтам. Захоўваў шыфры і іншыя дакументы арганізацыі^[1].

Арыштаваны ў 1838 годзе. Прыгавораны да бестэрміновай ссылкі. Вывезены ў Томск, дзе працаваў на здабычы золата. З 1844 у канцылярыі томскага губернатара^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е КАЗАКЕВІЧ Ян Станіслаў // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

КАЗАКЕВІЧ Ян Станіслаў // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
Janik M. Dzieje polaków na Syberii. Kraków, 1928; PSB, z. 63.

[Рэпрэсаваныя-1] а ^б ^в ^г ^д ^е КАЗАКЕВІЧ Ян Станіслаў // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.

[1]