Яўген Міхайлавіч Бярковіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яўген Міхайлавіч Бярковіч
Род дзейнасці пісьменнік, матэматык, выдавец, рэдактар, публіцыст
Дата нараджэння 6 кастрычніка 1945(1945-10-06)[1] (78 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бярковіч.

Яўген Міхайлавіч Бярковіч (6 кастрычніка 1945, Іркуцк) — матэматык, публіцыст, гісторык навукі і літаратуры, выдавец і рэдактар.

Стваральнік сеткавага партала «Нататкі па яўрэйскай гісторыі», у рамках якога выходзяць у свет аднайменны парталу часопіс і альманах «Габрэйская Старына». Стваральнік і галоўны рэдактар ​​часопіса «Сем мастацтваў»[2] і часопіс-газеты «Майстэрня»[3].

Аўтар кніг «Нататкі па яўрэйскай гісторыі»[4] і «Банальнасць дабра. Героі, праведнікі і іншыя людзі ў гісторыі Халакосту. Нататкі па яўрэйскай гісторыі дваццатага стагоддзя»[5], «Адысея Петэра Прингсхайма» (2013), «Антыподы: Альберт Эйнштэйн і Філіп Ленард ў кантэксце фізікі і гісторыі» (2014), «Рэвалюцыя ў фізіцы і лёсы яе герояў. Томас Ман і фізікі XX стагоддзя» (2017), «Рэвалюцыя ў фізіцы і лёсы яе герояў. Альберт Эйнштэйн у фокусе гісторыі XX стагоддзя» (2018). Аўтар сцэнарыя дакументальнага фільма «Пытанні да Бога»[6][7].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 6 кастрычніка 1945 гады ў Іркуцку. Бацька — Бярковіч Міхаіл Шаевич, радыёінжынер (1917, Украіна — 2001, Масква), маці — Сендерова Аляксандра Уладзіміраўна, гісторык (1924, Мілаславічы, Беларусь, — 1980, Масква).

З 1946 па 1995 гады жыў, вучыўся і працаваў у Маскве.

Скончыў фізічны факультэт МДУ ім. Ламаносава ў 1968 годзе, кандыдат фізіка-матэматычных навук (1973)[8], старшы навуковы супрацоўнік, доктар прыродазнаўства (Германія).

З 1995 года жыве і працуе ў Германіі (горад Гановер).

Публікацыі па яўрэйскай гісторыі, гісторыі навукі і літаратуры ў часопісах «Новы свет», «Знамя», «Нява», «Замежная літаратура», «Пытанні літаратуры», «Чалавек», «Студыя», «22», «Леха», «Веснік» (Балтымор) і шматлікіх іншых выданнях Расіі, Украіны, ЗША, Ізраіля, Германіі.

Часопіс «Сем мастацтваў»[правіць | правіць зыходнік]

«Сем мастацтваў» — штомесячны літаратурна-мастацкі і навукова-папулярны часопіс, першы нумар якога выйшаў у снежні 2009 года. Паводле задумы стваральніка і рэдактара часопіса Яўгена Бярковіча, ён павінен быць часопісам для інтэлігентнага чытача (навука, мастацтва, славеснасць). Дэвізам часопіса стала цытата з «Палітыкі» Арыстоцеля: «Сем свабодных мастацтваў — аснова выхавання, якое належыць даваць не для практычнай карысці, але таму, што яно вартае вольнанароджанымі чалавека і само па сабе выдатна».

Электронная версія часопіса ўдастоена Бяляеўскай прэміі ў намінацыі «асветніцкі або навукова-папулярны сайт — за найбольш цікавую дзейнасць у папярэдні перыяд» (2018)[9][10][11].

У склад рэдкалегіі ўваходзяць вядомыя дзеячы навукі і мастацтва, у тым ліку кампазітар Аляксандр Журбін, доктар фіз.-мат. навук і прафесар Фізічнага інстытута РАН Барыс Балатоўскі, пісьменнік, доктар культуралогіі і прафесар Санкт-Пецярбургскага універсітэта культуры і мастацтваў Аляксандр Ласкін, філосаф і фізік прафесар Ариэльского ўніверсітэта (Ізраіль) Эдуард Бармашэнка, гісторык і літаратар Леў Берднікаў і іншыя[12].

Артыкулы для часопіса пішуць спецыялісты — навукоўцы, музыканты, мастакі, пісьменнікі і журналісты. Напрыклад, у рубрыцы «Свет навукі» публікуюцца працы такіх навукоўцаў, як члены РАН, доктара навук Ю. Манин, В. Ціхаміраў, Б. Балатоўскі, С. Шноль і многіх іншых. У раздзеле «Музыка» прадстаўлены артыкулы вядомых дырыжораў, выканаўцаў і кампазітараў. Сярод іх: Г. Раждзественскі, А. Журбін, А. Штільман, А. Мессерер, Е. Кісін і іншых.

Сеткавая версія часопіса ўваходзіць у каталог Яндэкса (ІКС = 150)[13], прадстаўлена на сайтах ЛитБук[14], «Openstat», «Web.archive.org»[15], «Cy-pr.Com»[16], матэрыялы часопіса цытуюцца ў многіх навуковых і іншых публікацыях[17][18][19][20].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Узнагароджаны медалём «За працоўную доблесць» (1985)[21].
  • Двойчы лаўрэат Беляеўскай прэміі:
    • 2018 — за эляктроную версію часопіса «Сем мастацтваў» — лепшы навукова-папулярны і асветніцкі сайт года[22].
    • 2019 — за цыкл артыкулаў «Эпізоды рэвалюцыі „вундэркіндаў“», апублікаваных у часопісе «Навука і жыццё» ў перыяд з верасня па снежань 2018 года[23].

Зноскі

  1. ↑ Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
  2. ↑ Журнал "Семь искусств"(недаступная спасылка). rating.openstat.com (25 чэрвеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 26 чэрвеня 2018.
  3. ↑ Журнал-газета "Мастерская"(недаступная спасылка). rating.openstat.com (25 чэрвеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 26 чэрвеня 2018.
  4. ↑ Первое издание: издательство «Алекспресс», Ганновер, 2000, ISBN 3-00-006096-0, второе издание: издательство «Янус-К», Москва, 2000 ISBN 5-8037-0051-7
  5. ↑ «Банальность добра. Герои, праведники и другие люди в истории Холокоста. Заметки по еврейской истории двадцатого века» (М.: Янус-К, 2003. — 390 с.: с илл. — Твёрдый переплёт. — ISBN 5-8037-0143-2)
  6. ↑ Московская студия документальных фильмов «Параджаноф-фильм», 2006
  7. ↑ Елена Минкина, Евгений Беркович // Вечер вопросов // Беседа о новом документальном фильме про немцев, спасавших евреев в годы Холокоста Альманах «Еврейская Старина», № 8 (44) Август 2006
  8. ↑ каталог РНБ
  9. ↑ Беляевская премия 2018. Лаборатория фантастики (8 кастрычніка 2018). Праверана 22 кастрычніка 2018.
  10. ↑ Победители «Белфеста» / Городская хроника: важное в Петербурге 9 октября 2018. spbvedomosti.ru (9 кастрычніка 2018).
  11. ↑ Беляевская премия 2018 года — журналу «Семь искусств» (диплом). 7iskusstv.com (1 кастрычніка 2018). Праверана 22 кастрычніка 2018.
  12. ↑ Об издании. 7i.7iskusstv.com.
  13. ↑ 7iskusstv.com. yandex.ru. Праверана 22 кастрычніка 2018.
  14. ↑ 7iskusstv.com. litbook.ru. Праверана 1 ліпеня 2018.
  15. ↑ host 7iskusstv.com (англ.). web.archive.org. — «Captures: 23 212; URLs: 9211; New URLs: 3361»  Праверана 13 лютага 2019.
  16. ↑ 7iskusstv.com. cy-pr.com. Праверана 1 ліпеня 2018.
  17. ↑ 7iskusstv.com. scholar.google.com.
  18. ↑ В. Алейников. О журнале «Семь искусств». Словно цветная радуга над миром. Архівавана 24 ліпеня 2020. ИсраГЕО, 22.06.2020
  19. ↑ Л. Алавердова. Можно ли объять необъятное? Архівавана 26 ліпеня 2020. «Шалом», вып. 454, с. 7, июнь 2020
  20. ↑ Портал Журнального Зала включил «Семь искусств» в число своих журналов
  21. ↑ Медаль «За трудовую доблесть»
  22. ↑ Беляевская премия
  23. ↑ А. Первушин.. Беляевский фестиваль 2019 года (14 кастрычніка 2019).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Яўген_Міхайлавіч_Бярковіч&oldid=4665282"