(165) Ларэлей

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(165) ЛарэлейM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 9 жніўня 1876
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1948 QS; 1959 PB; 1960 WG
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,08463
Вялікая паўвось (a) 467,541 млн км
(3,12532 а.а.)
Перыгелій (q) 427,973 млн км
(2,86082 а.а.)
Афелій (Q) 507,109 млн км
(3,38982 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 018,088 сут (5,525 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,818 км/с
Схіленне (i) 11,225°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 302,579°
Аргумент перыгелія (ω) 348,796°
Сярэдняя анамалія (M) 91,784°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 155,2 км
Маса 3,91×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0484 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0820 км/с
Перыяд вярчэння 7,226 гад
Абсалютная зорная велічыня 7,65m
Альбеда 0,0642
Сярэдняя тэмпература паверхні 158 К (−115 °C)

(165) Ларэлей (ням.: Loreley) — буйны астэроід галоўнага пояса, з вельмі нізкім альбеда паверхні. Ён быў адкрыты 19 жніўня 1876 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар сірэны Ларэлеі, якая, згодна нямецкаму фальклору  (англ.), спакушала лодачнікаў рэкі Рэйн сваім спевам[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 30. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]