1724 год у гісторыі астраноміі
1724 год у гісторыі астраноміі | |
|---|---|
| Зацьменні | |
| Месяцавае | 08.05 (частковае) |
| Сонечнае | 22.05 (поўнае) |
| Месяцавае | 01.11 (частковае) |
| Сонечнае | 15.11 (кольцападобнае) |
| Храналогія | |
 1721 · 1722 · 1723 · 1724 · 1725 · 1726 · 1727  | |
1724 год быў адзначаны шэрагам падзей у астраноміі.
Падзеі
[правіць | правіць зыходнік]- 22 мая: Поўнае сонечнае зацьменне.
- Джакома Філіпа Маральдзі прыйшоў да высновы, што карона з’яўляецца часткай Сонца, бо месяц перасякае карону падчас зацьмення[1].
- Апошняе на сённяшні дзень поўнае зацьменне Сонца, якое было бачна ў Парыжы. Яго назіраў малады кароль Людовік XV, якому на той момант было чатырнаццаць гадоў[2].
Астранамічныя з’явы
[правіць | правіць зыходнік]Адкрытыя астранамічныя аб’екты
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіліся
[правіць | правіць зыходнік]- 28 лютага: Жазеф Бернар дэ Шабер, французскі марак, географ, астраном († 1805).
- 25 снежня: Джон Мічэл, англійскі натурфілосаф і святар, які даў наватарскія ідэі ў шырокім дыяпазоне навуковых абласцей, уключаючы астраномію, геалогію, оптыку і гравітацыю († 1793).
Памерлі
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Mark Littmann, Fred Espenak, Ken Willcox. Totality: Eclipses of the Sun. — Third Edition. — OUP Oxford, 2008. — P. 305. — 341 p. — ISBN 978-0-19-953209-4.
- ↑ Norma Reis. Solar Eclipses of History (англ.). НАСА. Праверана 13 кастрычніка 2022.
- ↑ а б Catalog of Lunar Eclipses: 1701 to 1800 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
- ↑ а б Catalog of Solar Eclipses: 1701 to 1800 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
