1610 год у гісторыі астраноміі
1610 год у гісторыі астраноміі![]() | |
---|---|
![]() Мантажная ілюстрацыя: Юпітэр і галілеевы спадарожнікі, адкрытыя ў 1610 годзе. | |
Зацьменні | |
Месяцавае | 09.01 (поўнае) |
Сонечнае | 21.06 (поўнае) |
Месяцавае | 06.07 (частковае) |
Сонечнае | 15.12 (кольцападобнае) |
Месяцавае | 30.12 (частковае) |
Храналогія | |
![]() ![]() |
1610 год быў адзначаны шэрагам падзей у астраноміі.
Падзеі[правіць | правіць зыходнік]
- 7—8 студзеня — Галілеа Галілей упершыню назірае чатыры найбуйнейшыя спадарожнікі Юпітэра, пазней празваныя галілеевымі спадарожнікамі: Ганімед, Каліста, Еўропа і Io. Першыя два адкрыты Галілеем 7 студзеня, астатнія два — на наступны дзень. У гэтым жа годзе Галілей публікуе свае першыя назіранні праз тэлескоп у невялікім трактаце пад назвай «Sidereus Nuncius » («Зорны пасланнік»).
- 24 лістапада — Нікаля-Клод Фабры дэ Пейрэск адкрыў Туманнасць Арыёна[1].
- Снежань — англійскі навуковец Томас Хэрыят адным з першых назірае сонечныя плямы праз тэлескоп[2][3].
Астранамічныя з’явы[правіць | правіць зыходнік]
Адкрытыя астранамічныя аб’екты[правіць | правіць зыходнік]
Аб’ект | Тып аб’екта | Сузор’е | Дата адкрыцця | Аўтар адкрыцця | Эпанім | Сп. |
---|---|---|---|---|---|---|
Ганімед, Юпітэр III | Спадарожнік планеты | — | 07.01.1610 | Галілеа Галілей | Ганімед | |
Еўропа, Юпітэр II | Спадарожнік планеты | — | 08.01.1610 | Галілеа Галілей | Еўропа | |
Іо, Юпітэр I | Спадарожнік планеты | — | 08.01.1610 | Галілеа Галілей | Іо | |
Каліста, Юпітэр IV | Спадарожнік планеты | — | 07.01.1610 | Галілеа Галілей | Каліста | |
Туманнасць Арыёна, M 42, NGC 1976 | Дыфузная туманнасць | Ori | 24.11.1610 | Н.-К. Ф. дэ Пейрэск | — | [1] |
Нарадзіліся[правіць | правіць зыходнік]
Памерлі[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б NGC 1976 (= M42), the Orion Nebula (англ.). Courtney Seligman. Праверана 27 кастрычніка 2018.
- ↑ Thomas Harriot (1560–1621) . The Galileo Project (1995). Праверана 4 ліпеня 2012.
- ↑ Williams, Hywel (2005). Cassell's Chronology of World History. London: Weidenfeld & Nicolson. pp. 243–248. ISBN 0-304-35730-8. https://archive.org/details/cassellschronolo0000will/page/243.
- ↑ а б в Catalog of Lunar Eclipses: 1601 to 1700 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
- ↑ а б Catalog of Solar Eclipses: 1601 to 1700 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.