Hexabranchus sanguineus

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Hexabranchus sanguineus
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Hexabranchus sanguineus Rüppell & Leuckart, 1830


Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  190924

Hexabranchus sanguineus — від марскіх бруханогіх малюскаў з сямейства Hexabranchidae[1].

Відавая назва літаральна азначае «шасціжаберны крывавага колеру».

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Вялікі і маляўнічы марскі смоўж  (англ.) (бел.. Звычайна дасягае максімальнай даўжыні 25 см, па некаторых паведамленнях дасягае да 40 см у Чырвоным моры.

Мае мяккае пляскатае цела, пярэдняя дарсальная частка мае пару высоўных рынафораў, а задняя частка мае шэсць скарачальных жабраў, устаўленых у цела незалежна адзін ад аднаго. Пара ротавых шчупальцаў складаецца з тонкай гнуткай мембраны, забяспечанай вялікімі пальцавымі долямі[2].

Таксанамія[правіць | правіць зыходнік]

Сістэматыка роду Hexabranchus была спрэчнай, але дбайнае малекулярнае і марфалагічнае даследаванне, апублікаванае ў 2023 годзе, паказала, што назва Hexabranchus sanguineus выкарыстоўвалася як мінімум для 5 розных відаў[2].

Спосаб жыцця[правіць | правіць зыходнік]

У звычайнай сітуацыі, калі жывёла поўзае, краі яго мантыі закручаны ўверх, ствараючы перыферычны пухір. Калі жывёлу патурбаваць, яна разгортвае свае краі і можа праплысці праз скарачэнні і хвалі цела, каб адысці ад трывожнага элемента. На некаторых мовах з-за гэтай асаблівасці жывёлу называюць іспанскай танцоўшчыцай[2].

Распаўсюджанне і асяроддзе пражывання[правіць | правіць зыходнік]

Гэты від сустракаецца ў Чырвоным моры, заходняй частцы Індыйскага акіяна, Французскай Палінезіі і заходняй частцы Ціхага акіяна, з рознымі каляровымі морфамі ў кожным рэгіёне, якія не адрозніваюцца марфалогіяй або штрых-кодамі ДНК[2].

Любіць скалістыя і каралавыя рыфы са мноствам губак і хованак глыбінёй ад 1 да 50 метраў.

Біялогія[правіць | правіць зыходнік]

Ружаватыя яйцы малюска выкладзены ў характэрную форму, якая выглядае як ружа

Днём хаваецца ад святла ў шчылінах свайго натуральнага асяроддзя пражывання і выходзіць толькі позна ўвечары. Харчуецца рознымі відамі губак. Як і ўсе галажаберныя, гэта гермафрадыт, і яго ярка-чырвоная да ружовага яйкавая стужка мае спіралепадобную форму, якая залежыць ад памеру такой адносна вялікай жывёлы. Можа з’ядаць губкі з сямейства Halichondriidae. Пасля ўжывання малюск атрымлівае моцнадзейнае хімічнае рэчыва, якое можа выкарыстоўваць у якасці абароны. Затым Hexabranchus sanguineus перадае атрыманыя ахоўныя злучэнні ў яйцавыя стужкі праз макраліды, даючы фізічна безабаронным яйцам абарону таксінамі[3]. Крэветкі віду Periclimenes imperator з’яўляюцца каменсаламі, якія звычайна жывуць на Hexabranchus sanguineus.

Зноскі

  1. ↑ Rudman, W.B., 1999 (March 31) Hexabranchus sanguineus (Ruppell & Leuckart, 1828). [In] Sea Slug Forum. Australian Museum, Sydney.
  2. ↑ а б в г Tibiriçá, Y.; Pola, M.; Pittman, C.; Gosliner, T. M.; Malaquias, M. A.; Cervera, J. L. (2023). A Spanish dancer? No! A troupe of dancers: a review of the family Hexabranchidae Bergh, 1891 (Gastropoda, Heterobranchia, Nudibranchia). Organisms Diversity & Evolution.
  3. ↑ Pawlik, J.R.; Kernan, M.R.; Molinski, T.F.; Harper, M.K.; Faulkner, D.J. (1988). "Defensive chemicals of the Spanish Dancer nudibranch. Hexabranchus sanguineus and its egg ribbons: macrolides derived from a sponge diet". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. 119 (2): 99-109. doi:10.1016/0022-0981(88)90225-0.

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Hexabranchus_sanguineus&oldid=4710335"