Metarhizium anisopliae

Metarhizium anisopliae
Абрастанне насякомага грыбам
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Падцарства:  Вышэйшыя грыбы Аддзел:  Аскамікота Пададдзел:  Pezizomycotina Клас:  Sordariomycetes Падклас:  Hypocreomycetidae Парадак:  Гіпакрэяльныя Сямейства:  Clavicipitaceae Род:  Metarhizium Від:  Metarhizium anisopliae
Міжнародная навуковая назва
Metarhizium anisopliae (Metschn.) Sorokin, 1883
Сінонімы
Entomophthora anisopliae Metschn., 1879 (базіоним) Isaria anisopliae (Metschn.) R.H. Pettit, 1895 Metarhizium anisopliae f. minor J.R. Johnst., 1915 Metarhizium anisopliae var. anisopliae (Metschn.) Sorokin, 1976 Metarhizium anisopliae var. majus (J.R. Johnst.) M.C. Tulloch, 1976 Penicillium anisopliae (Metschn.) Vuill., 1904
Выявы на Вікісховішчы NCBI   5530 EOL   992622 MB   101834

Metarhizium anisopliae — від энтамапатагенных грыбоў з сямейства Clavicipitaceae. Сустракаецца ў глебах па ўсім свеце і выклікае захворванні ў розных насякомых, паразітуючы на іх. Вядома каля 200 відаў насякомых, якія могуць быць паражаны гэтым грыбом, у тым ліку: каларадскі жук (Leptinotarsa decemlineata), Callipogon relictus, тэрміты (Isoptera) і іншыя. Яго часта выкарыстоўваюць як біяагент па барацьбе са шкоднікамі культурных раслін. Прапанаваны ў якасці біяінсектыцыду супраць вектараў Лайма.

Разнастайнасць

У гэтым відзе вылучаюць тры формы і шэсць разнавіднасцяў:

• Metarhizium anisopliae f. majus J.R. Johnst., 1915
• Metarhizium anisopliae f. minor J.R. Johnst., 1915
• Metarhizium anisopliae f. oryctophagum Frieder., 1930
• Metarhizium anisopliae Driver & Milner, 2000
• Metarhizium anisopliae
• Metarhizium anisopliae C.J. Dong, Jia M. Zhang, W.G. Chen & Y.Y. Hu, 2007
• Metarhizium anisopliae A.C. Rath, C.J. Carr & B.R. Graham, 1995
• Metarhizium anisopliae Driver & Milner, 2000
• Metarhizium anisopliae (J.R. Johnst.) M.C. Tulloch, 1976

Культываванне

Два спосабы атрымання біямасы:

• вадкасная ферментацыя на пажыўным асяроддзі (напрыклад, ўгнаенне для пакаёвых раслін + цукровы пясок);
• вырошчванне культуры грыба на стэрыльным раслінным субстраце (напрыклад, сумесі проса з вотруб'ем).

Пры вадкаснай ферментацыі спораваміцэліяльная маса мае вельмі нізкую захаванасць і хутка (на працягу 3 месяцаў) зніжае сваю біялагічную актыўнасць на 2-3 парадкі. У сувязі з чым спосаб культывавання на стэрыльным раслінным субстраце з’яўляецца больш мэтазгодным для напрацоўкі біямасы, стабільнай па колькасці жыццяздольных канідый, якая можа працяглы час захоўвацца без страты біялагічнай актыўнасці.

Вірулентнасць

Адным з магчымых механізмаў, абумаўляльных змену вірулентных уласцівасцяў энтамапатагенных грыбоў, можа быць спантанная зменлівасць.

Вірулентнасць энтамапатагенных грыбоў цесна звязана з ферментатыўнай актыўнасцю.

Пасіраванне штамаў і іх марфалагічных варыянтаў праз успрымальнае насякомае-гаспадара дазваляе павялічыць вірулентнасць зыходных штамаў і іх морфавараў больш чым у два разы за тры пасажы.

Устойлівасць да абіятычных фактараў

Пры тэмпературы +20 °C сухая і вадкая біямаса могуць захоўвацца без страты біялагічнай актыўнасці і жыццяздольнасці на працягу 12 месяцаў. Пры тэмпературы + 6 °C вадкая і сухая формы захоўваюць жыццяздольнасць на працягу 12 месяцаў, аднак вадкая біямаса да канца гэтага тэрміну зніжае біялагічную актыўнасць да нулявога значэння.

Ультрафіялетавае апрамяненне з’яўляецца найбольш моцным негатыўным фактарам уплыву на біярэсурс грыба M. anisopliae, якія зніжаюць яго жыццяздольнасць да нуля на працягу 10 хвілін.

Фунгіцыдныя ўласцівасці

Працуе як інгібітар актыўнасці ўзбуджальнікаў грыбковых хвароб раслін Didymella applanata, Botrytis cinerea, Fusarium oxysporum, Rhizoctonia solani.