Tatra T3
| Tatra T3 | |
 Tatra T3 у Празе. |
|
| Вытворца | |
|---|---|
| Адзінак пабудавана |
14 113 |
| Год праекта |
1960 |
| Гады выпуску |
1962—1999 |
| Характарыстыкі | |
| Максімальная хуткасць |
65 км/г |
| Маса |
17 т |
| Месцаў для сядзення |
32 |
| Намінальная змяшчальнасць |
115 (5 чал/м²) |
| Поўная змяшчальнасць |
157 (8 чал/м²) |
| Напружанне бартавой сеткі |
24 В |
| Колькасць дзвярэй |
2/3 |
| Ацяпленне кабіны |
электрычнае |
| Габарыты | |
| Каляіна |
1000 |
| Даўжыня |
14 000 мм |
| Шырыня |
2500 мм |
| Вышыня |
3050 мм |
| База |
6400 мм |
| База цялежкі |
1900 мм |
| Дыяметр колаў |
700 мм |
| Рухавікі | |
| Тып рухавіка |
4 × TE 022 |
| Магутнасць |
4 × 45 кВт |
| Максімальная сумарная магутнасць цягавых электрарухавікоў |
180 кВт |
| Tatra T3 на Вікісховішчы | |
Татрa T3 - трамвайныя вагоны, вырабляюцца прадпрыемствам ЧКД-Прага з 1960 па 1997 гады. Усяго было выраблена 14 113 вагонаў. У асноўным яны былі папулярныя ў Цэнтральнай і Усходняй Еўропе, уключаючы СССР. У абмежаваных колькасцях трамваі гэтай мадэлі пастаўляліся ў некаторыя іншыя сацыялістычныя краіны.
Пры праектаванні меркавалася, што трамваі Татрa T3 павінны былі мець пасажыраўмяшчальнасць не меншую, чым вагоны Татрa T2, і пры гэтым быць не больш складанымі ў вытворчасці. Вагоны пастаўляліся ва ўсе гарады Чэхаславакіі. Больш за 1000 такіх трамваяў было пастаўлена ў Прагу. Татрa T3 да гэтага часу з'яўляецца асноўным тыпам трамвайных вагонаў ў многіх чэшскіх гарадах. Многія вагоны дадзенага тыпу былі мадэрнізаваны. Колькасць варыянтаў мадэрнізацыі вельмі вялікае.
Змест
Канструктыўныя асаблівасці[правіць | правіць зыходнік]
Вагоны сямейства «Tatra» не маюць пнеўматычнай абсталявання. Таму абсталяванне складаецца з механічнага і электрычнага. Да механічнага адносяць: кузаў, хадавыя часткі, тармазныя прылады і дапаможнай механічнае оборудоование. Механічны абсталяванне ўключае тармазныя прылады і сістэму ацяплення і вентыляцыі кузава. Кузаў вагона мае жорсткую цэльнаметалічны апорную канструкцыю і складаецца з рамы і штампаваць крышевых і бартавых шпангоуты з прывараны да іх лістамі бакавы абшыўкі і даху. Пярэдняя і задняя лабавыя сценкі вагона выраблены з самозатухающего шклапластыка.
Мадыфікацыі[правіць | правіць зыходнік]
На заводзе выпускалі некалькі мадыфікацый для пэўных краін.
Tatra T3SU[правіць | правіць зыходнік]
Гэтак жа як і T2SU, да 1976 года вагоны T3SU пастаўляліся ў мадыфікацыі без сярэдняй дзверы - на яе месцы ўстанаўліваліся два дадатковых шэрагу сядзенняў. З пераходам на бескондукторное абслугоўванне пачалі пастаўляцца вагоны з сярэдняй дзвярамі. Кабіна кіравання была ізаляваная ад салона жорсткай перагародкай. Некаторыя вузлы вагонаў былі дапрацаваны для працы ў складаных кліматычных умовах, характэрных для Расіі. У СССР былі пастаўлена ў агульнай складанасці 11368 вагонаў T3SU. Гэта ўнікальны выпадак - пастаўка вагонаў гэтага тыпу ў Савецкі Саюз стала найбуйнейшай у свеце серыяй аднолькавых трамваяў, прададзеных у адну краіну. Аднак дадзены факт меў і абаротных бок: СССР як асноўнай заказчык завода ЧКД занадта доўга патрабаваў аднаго і толькі аднаго тыпу вагона, што моцна замарудзіла распрацоўку новых серый, і перш за ўсё T5.
Пачынаючы з 1963 года, вагоны Татрa T3 пастаўляліся ў Маскву, а пасля яшчэ ў 33 горада СССР. Акрамя Масквы, больш за ўсё вагонаў атрымалі Кіеў, Харкаў, Валгаград, Куйбышаў, Свярдлоўск і Адэса.
Tatra T3SUCS[правіць | правіць зыходнік]
_in_Olomouc.JPG)
Производство арыгінальнай мадэлі T3 спынілася ў 1976 годзе (за выключэннем двух вагонаў для Кошице ў 1980 годзе). Аднак у сувязі з тым, што ў пачатку 1980-х патрэбна была замена значнай колькасці вычарпалі свой тэрмін эксплуатацыі T1 і T2, негатоўнасць перспектыўнай мадэлі KT8D5, больш высокай цаной базавай мадэлі T3 з састарэлай ТИСУ TV1 (і нежаданнем транспартнага ўпраўлення пераплачваць за састарэлую мадэль), было прынята рашэнне аб пастаўцы для Чэхаславакіі экспартнай мадэлі з класічным электрабсталяваннем - яшчэ больш састарэлым, затое танным. Такім чынам з'явіліся T3SUCS, экспартная мадыфікацыя На возіку еўрапейскай каляіны. Паколькі дапрацоўка KT8D5 зацягнулася значна даўжэй, чым разлічвалі, вытворчасць T3SUCS працягвалася аж да 1989 года. Канструктыўна T3SUCS практычна не адрозніваецца ад экспартнага выканання T3SU.
Tatra T3D[правіць | правіць зыходнік]
Вагоны, прызначаныя для ГДР. З 1968 года пастаўляліся ў Карл-Маркс-Штат (Хемніцы), і з 1973 - у Шверын. Эксплуатаваліся ў цягніках па схеме матор + матор, матор + матор + прычэп і матор + прычэп. У якасці прычэпаў выкарыстоўваліся аналагічныя вагоны B3D без цягавага электраабсталявання. Максімальная хуткасць цягніка з прычапных вагонамі была 55 км / г супраць 65 у цягніка з усімі маторнымі вагонамі.
Tatra T3R[правіць | правіць зыходнік]
У салоне трамвая Tatra T3SUCS (Прага) 50 вагонаў для горада Галац пастаўкі 1971-1974 гадоў. Электраабсталяванне пад напружанне 750 В.
Татрa T3YU[правіць | правіць зыходнік]
Вагоны, прызначаныя для Югаславіі. Пастаўляліся з 1967 па 1969 г. у Сараева і адрозніваліся размяшчэннем пантографа - ён знаходзіўся не над пярэдняй, а над задняй калыскай. З 1968 года вагоны дадзенай мадыфікацыі, адаптаваны для каляіны 1000 мм, пачалі пастаўляцца ў Осиек (ужо з традыцыйным размяшчэннем пантографа). 4 вагона апошняй пастаўкі (у 1982 годзе) мелі абсталяванне, аналагічнае T3D, і таму маглі эксплуатавацца з прычапных - разам з імі былі пастаўленыя чатыры прычапных вагона B3YU.
