Washington Post

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Washington Post
Выява лагатыпа

Арыгінальная
назва
англ.: The Washington Post[3][4][…]
Тып Штодзённая газета
Фармат A2
Уладальнік Washington Post Company
Выдавец Fred Ryan[d][5]
Краіна
Рэдактар Маркус Броклі
Штатныя карэспандэнты 740[1]
Заснавана 1877
Мова англійская
Перыядычнасць 1 суткі[4][6][…]
Галоўны офіс 1150 15th Street, N.W., Вашынгтон, D.C. 20071, ЗША
Тыраж 545 345 штодня
764 666 у нядзелю[2]
ISSN 0190-8286 і 2641-9599
Узнагароды
Вэб-сайт washingtonpost.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Ва́шынгтан по́ст» (англ.: The Washington Post) — амерыканская штодзённая газета[de]. Выдаецца ў горадзе Вашынгтоне. Найбуйнейшая газета сталіцы Злучаных Штатаў Амерыкі, таксама ўваходзіць у колькасць найстарэйшых.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Газета была заснавана ў 1877 годзе Стылсанам Хатчынсам (англ.: Stilson Hutchins). У 1880 годзе яна дадала нядзельны выпуск, стаўшы першай гарадской газетай, якая выходзіць 7 дзён у тыдзень. Праз дзевяць гадоў, у рамках кампаніі па прасоўванні падпіскі, уладальнікі прапанавалі кіраўніку ваеннага аркестра U. S. Marine Band кампазітару Джону Філіпу Сузе (англ.: John Philip Sousa) скласці марш, які суправаджаў бы цырымонію ўзнагароджання пераможцаў конкурсу кароткіх сачыненняў — нарысаў. «Марш Washington Post» уваходзіць у лік класічных твораў Сузы.

У 1899 годзе, у разгар Іспанска-Амерыканскай вайны, газета апублікавала класічную ілюстрацыю Кліфарда Берымена (англ.: Clifford K. Berryman) «Remember the Maine».

Самы вялікі тыраж газета мела ў 1993 годзе, калі выходзіла тыражом ў 832 332 асобнікаў. Станам на кастрычнік 2005 года, сярэдняя колькасць чытачоў склала 715 181 у будныя дні і 983 243 па суботах. Такім чынам, па колькасці чытачоў газета займала 5-е месца ў ЗША. Паводле даных Alliance for Audited Media да 2013 года The Washington Post апусцілася на 7-е месца ў рэйтынгу самых папулярных газет ЗША. Па выніках 2012 года яе тыраж склаў 472 000 асобнікаў, на 6,5 % менш чым годам раней[7]. Найбуйнейшы канкурэнт у Вашынгтоне — Вашынгтон таймс.

Журналісты Post атрымалі 47 Пулітцэраўскіх прэмій, 6 з іх у 2008 годзе, 18 стыпендый Німана і 368 прызаў Асацыяцыі фатографаў Белага дому.

У жніўні 2013 года газета была набыта Джэфры Бэзасам за $250 млн[8].

Пра газету[правіць | правіць зыходнік]

Самым вядомым эпізодам у багатай гісторыі газеты сталі публікацыі, які распалілі Уотэргейт — адзін з найбуйнейшых палітычных скандалаў у гісторыі ЗША. Рэпарцёры газеты Боб Вудвард і Карл Бернстын, такім чынам, адыгралі прыкметную ролю ў адстаўцы прэзідэнта Рычарда Ніксана. Па гэтых падзеях быў зняты фільм «Уся прэзідэнцкая раць» з Робертам Рэдфардам і Дастынам Хофманам у ролі Вудварда і Бернстына.

Газета ўваходзіць у лік вядучых штодзённых выданняў ЗША, нароўні з Нью-Ёрк таймс, вядомай у сваю чаргу міжнароднымі рэпартажамі, Wall Street Journal, якая спецыялізуецца на эканамічных публікацыях, і газетай «Лос-Анджэлес таймс». «Вашынгтон пост», у сваю чаргу, зарэкамендавала сябе рэпартажамі пра палітычныя падзеі Белага дому, Кангрэса і іншыя пабочныя аспекты дзейнасці амерыканскага федэральнага ўрада.

Газета з'яўляецца прыватнай і на працягу амаль 80 гадоў належала сям'і Грэм, якія валодалі ёй праз Washington Post Co, якая, у сваю чаргу, кантралюе шэраг іншых медыйных і не-медыйных кампаній, уключаючы часопіс Newsweek (прададзены ў 2010 годзе), шэраг газет, кабельныя тэлесеткі і тэлевізійныя станцыі, інтэрнэт-рэсурсы Slate і Foreign Policy.

У жніўні 2013 года было абвешчана, што кантроль над The Washington Post за $250 млн набыў вядомы інтэрнэт-мільярдар Джэф Бэзас, заснавальнік і кіраўнік анлайн-крамы Amazon.com. Разам з Washington Post Бэзас купіў цэлы шэраг іншых друкаваных СМІ: The Express, The Gazette Newspapers, Southern Maryland Newspapers, Fairfax County Times, El Tiempo Latino і Greater Washington Publishing. Прычынай продажу стала нездавальняльнае фінансавае становішча падраздзялення друкаваных СМІ Washington Post Co. У 2002 годзе друкаваныя СМІ прынеслі кампаніі звыш $100 млн прыбылі, у той час як па выніках 2012 года аперацыйныя страты падраздзялення склалі $54 млн, а выручка за апошнія 10 гадоў скарацілася больш чым на 30 %. Новы ўладальнік газеты абвясціў пра хуткія змены, паабяцаўшы ў той жа час, што не будзе ўмешвацца ў працу выдання гэтак жа актыўна, як кіруе сваім інтэрнэт-бізнесам[7].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. "Contact The Washington Post reporters, columnists and bloggers". The Washington Post. Архівавана з арыгінала 24 ліпеня 2011. Праверана 30 студзеня 2015. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2011. Праверана 30 студзеня 2015.
  2. Top Media Outlets: Newspapers, Blogs, Consumer Magazines & Social Networks (англ.)(недаступная спасылка). burrellesluce.com (1 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 14 лютага 2012. Праверана 24 ліпеня 2011.
  3. а б The Washington post. // WorldCat — 1971. — ISSN 0190-8286 Праверана 5 лютага 2019.
  4. а б в The Washington post. — 1836. Праверана 9 сакавіка 2019.
  5. https://www.washingtonpost.com/pr/wp/2014/10/01/message-from-fred-ryan-on-his-first-day-as-publisher-of-the-post/
  6. The Washington post. — 1800. Праверана 9 сакавіка 2019.
  7. а б Иван Осипов: «Эксперимент Безоса: зачем глава Amazon выложил $250 млн за The Washington Post». Forbes.ru, 06.08.2013
  8. Иван Осипов. Эксперимент Безоса: зачем глава Amazon выложил $250 млн за The Washington Post (руск.). Forbes. forbes.ru (6 жніўня 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 жніўня 2013. Праверана 14 жніўня 2013.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]