Іскандэр Садыкавіч Даутаў

Іскандэр Садыкавіч Даутаў
Іскандэр Садыкавіч Даутаў
	татар.: Искәндәр Даутов
Дата нараджэння	2 верасня 1923
Месца нараджэння	станцыя Ісількуль, Омская губерня, РСФСР
Дата смерці	26 верасня 1943 (20 гадоў)
Месца смерці	Брагінскі раён
Месца пахавання	Няданчычы;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	кавалерыя
Гады службы	1942—1943
Званне	гвардыі Радавы
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Іскандэ́р Сады́кавіч Дау́таў (1923—1943) — кулямётчык 4-га эскадрону 58-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 16-й гвардзейскай Чарнігаўскай кавалерыйскай дывізіі, гвардыі радавы, Герой Савецкага Саюза. Узнагароджаны ордэнам Леніна.

Біяграфія

Іскандэр Даутаў нарадзіўся 2 верасня 1923 года ў горадзе Іслількуль ў сям’і рабочага. Па нацыянальнасці татарын. У 1927 годзе сям’я Даутавых пераехала з Омскай вобласці ў Петрапаўлаўск^[1]. Скончыў сем класаў школы, затым школу ФЗУ пры мясакамбінаце Петрапаўлаўска. У 1940—1942 гадах вучыўся ў Петрапаўлаўскім сельскагаспадарчым тэхнікуме^[2].

У 1942 годзе быў прызваны ў Чырвоную Армію, на франтах Вялікай Айчыннай вайны — з мая 1943 года. 26 верасня 1943 года кулямётчык 4-га эскадрону 58-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 16-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі Іскандэр Даутаў ў ліку першых пераправіўся праз раку Дняпро ля вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі і, уварваўшыся ў траншэю праціўніка, знішчыў некалькі фашыстаў у рукапашным баі. У адзін з момантаў бою гітлераўцы пасадзілі каля сотні аўтаматчыкаў у лодкі з мэтай зайсці па рацэ ў тыл 4-га эскадрону і не даць магчымасці пераправіцца іншым падраздзяленням 58-га гвардзейскага кавалерыйскага палка. Іскандэр Даутаў адкрыў агонь з кулямёта, усталяванага ля берага Дняпра, і знішчыў дзясяткі гітлераўскіх салдатаў і пашкодзіў некалькі лодак. У перастрэлцы Іскандэр Даутаў загінуў^[2].

Пахаваны ў брацкай магіле вёскі Няданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці (Украіна)^[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года Даутаву Іскандэру Садыкавічу пасмяротна было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза за ўзорнае выкананне баявога задання камандавання ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм^[2]^[3].

Узнагароды

Медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза.
Ордэн Леніна.

Памяць

У горадзе Петрапаўлаўску (Казахстан) усталяваны бюст героя. Яго імем названы прафтэхвучылішча № 26 у Петрапаўлаўску і вуліца ў вёсцы Неданчычы. Ія І. С. Даутава высячэна залатымі літарамі на мемарыяльных дошках разам з імёнамі ўсіх 78-і Герояў Савецкага Саюза 112-й Башкірскай (16-й гвардзейскай Чарнігаўскай) кавалерыйскай дывізіі, усталяваных у Нацыянальным музеі Рэспублікі Башкартастан і ў Музеі 112-й (16-й гвардзейскай) Башкірскай кавалерыйскай дывізіі (г. Уфа)^[2].

Зноскі

↑ М. К. Козыбаев и др. Алма-Ата. Энциклопедия. — Алма-Ата: Гл. ред. Казахской Советской энциклопедии, 1983. — 608 с. — 60 000 экз.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Герои страны. Искандер Садыкович Даутов (руск.). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2012. Праверана 29 сентября 2008.(руск.) . з першакрыніцы 21 сакавіка 2012. Праверана 29 сентября 2008.
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

Спасылкі

Искандер Садыкович Даутов на сайце «Героі краіны»

[almaty-1] М. К. Козыбаев и др. Алма-Ата. Энциклопедия. — Алма-Ата: Гл. ред. Казахской Советской энциклопедии, 1983. — 608 с. — 60 000 экз.

[wh-2] а ^б ^в ^г ^д Герои страны. Искандер Садыкович Даутов (руск.). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2012. Праверана 29 сентября 2008.(руск.) . з першакрыніцы 21 сакавіка 2012. Праверана 29 сентября 2008.

[3] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

[1]

[2]

[3]