Хімічная сувязь: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: Хімічная сувязь – узаемадзеянне, двух ці некалькіх атамаў, якое характарызуецца перабудо... |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
Хім'''і'''чная с'''у'''вязь – узаемадзеянне, двух ці некалькіх [[атам]]аў, якое характарызуецца перабудовай іх знешніх [[Энергія|энергетычных]] узроўняў і абагульненнем [[Валентныя электроны|валентных электронаў]] (пераносам [[Электрычны зарад|зараду]], калі сувязь утвараецца паміж [[Электраадмоўнасць|рознымі]] [[атам]]амі). |
|||
Х.с. вядзе да памяншэння поўнай [[Энергія|энергіі]] сістэмы. Утвараецца шмататамная сістэма – [[малекула]], [[крышталь]], [[іён]], [[радыкал]]. Хімічнае ўзаемадзеянне адбываецца праз [[Электрычнасць|электрычнае]] прыцягненне і адштурхоўванне [[электрон]]аў і [[Ядро атама|атамных ядраў]]. Вынікам утварэння Х.с. з’яўляецца жорсткая [[карэляцыя]] знаходжання асобных [[атам]]аў у [[Прастора|прасторы]]. |
Х.с. вядзе да памяншэння поўнай [[Энергія|энергіі]] сістэмы. Утвараецца шмататамная сістэма – [[малекула]], [[крышталь]], [[іён]], [[радыкал]]. Хімічнае ўзаемадзеянне адбываецца праз [[Электрычнасць|электрычнае]] прыцягненне і адштурхоўванне [[электрон]]аў і [[Ядро атама|атамных ядраў]]. Вынікам утварэння Х.с. з’яўляецца жорсткая [[карэляцыя]] знаходжання асобных [[атам]]аў у [[Прастора|прасторы]]. |
||
Версія ад 21:10, 11 лютага 2008
Хімічная сувязь – узаемадзеянне, двух ці некалькіх атамаў, якое характарызуецца перабудовай іх знешніх энергетычных узроўняў і абагульненнем валентных электронаў (пераносам зараду, калі сувязь утвараецца паміж рознымі атамамі).
Х.с. вядзе да памяншэння поўнай энергіі сістэмы. Утвараецца шмататамная сістэма – малекула, крышталь, іён, радыкал. Хімічнае ўзаемадзеянне адбываецца праз электрычнае прыцягненне і адштурхоўванне электронаў і атамных ядраў. Вынікам утварэння Х.с. з’яўляецца жорсткая карэляцыя знаходжання асобных атамаў у прасторы.
Асаблівасці ўтварэння Х.с. вынікаюць з законаў квантавай механікі. Валентныя электроны пры ўтварэнні Х.с. злучаюцца ў пары, электронныя абалонкі атамаў набываюць канфігурацыю, падобную на канфігурацыю бліжэйшага высакароднага газу, якая адпавядае мінімуму энергіі і з’яўляецца найбольш устойлівай. Адпаведна колькасці электронных параў адрозніваюць адзіночную, падвойную, трайную Х.с.
Адрозніваюць розныя віды Х.с.: іённую, кавалентную, каардынацыйную, металічную. Асобна разглядаюць вадародную сувязь. Х.с. можа характарызавацца праз палярнасць, палярызоўнасць, даўжыню, энергію разрыву.