Біятлон: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 12:25, 9 сакавіка 2008

Шаблон:Вызнч, састар. Шаблон:Вызн2 (ад лац.: bi «дзвюх» + грэч. athlon «барацьба»): від спорту, лыжныя спаборніцтвы на хуткасць са стральбой з вінтовак. Адлегласць і фармат гонкі, а таксама праграма стральбы бываюць рознымі.

Гісторыя

Сучасны біятлон паходзіць са Скандынавіі. Менавіта там прыгранічныя патрулі ў вольнычас спаборнічалі між сабою ў хуткасці ды трапнасці. Першае падабенства чэмпіянату па біятлоне адбылося ў 1767 годзе з удзелам пагранічнікаў Швецыі і Нарвегіі. Правобраз сучаснага біятлону пад назвай «Змаганні вайсковых патрулёў» быў уключаны ў праграму Першых зімовых алімпійскіх гульняў у Шамані (Францыя) у 1924 годзе. У такім выглядзе гэты від спорту праіснаваў у алімпійскай праграме да 1948 году, але ў сувязі з антываеннымі настроямі пасля Другой светавой вайны быў выключаны як празмерна мілітарызаваны.

Але ўжо ў 1958 годзе мода на біятлон аднавілася, і з таго часу чэмпіянаты па біятлоне праводзяцца рэгулярна. У 1960 годзе біятлон амаль у сучасным выглядзе быў уключаны ў праграму Алімпійскіх гульняў у Скво-Вэлі (ЗША), і быў разыграны першы камплект алімпійскіх медалёў у мужчын. Жаночыя алімпійскія спаборніцтвы ўпершыню праводзіліся ў 1992 годзе ў Альбервілі (Францыя).

Першыя алімпійскія медалі ў спрынце былі разыграныя ў 1980 годзе у Лэйк-Плэсідзе (ЗША), першым алімпійскім чэмпіёнам стаў Франк Ульрых (ФРГ). Гонка праследавання з'явілася ў алімпійскай праграме на Алімпіядзе 2002 году ў Солт-Лэйк-Сіці (ЗША) (датуль падобныя спаорніцтвы праводзіліся толькі на чэмпіянатах свету). Першай алімпійскай чэмпіёнкай у гонцы праследавання стала Вольга Пылёва, сярод мужчын — Уле Айнар Б'ёрндален. Мас-старт уключылі ў алімпійскую праграму ў 2006 годзе ў Турыне. Першай алімпійскай чэмпіёнкай у мас-старце стала Анна-Карын Олафсан (Швецыя), сярод мужчын — Міхаэль Грайс (Германія).

Амуніцыя

На працягу існавання дысцыпліны мяняліся як правілы, так і рыштунак біятланістаў. Раней замест дробнакаліберных стрэльбаў спартоўцы карысталіся цяжкімі вінтоўкамі. Зараз біятланісты карыстаюцца адмыслова сканструктаванымі для іх дробнакалібернымі вінтоўкамі 22-га калібру (маса не меней за 3,5 кг), якія возяцца за спіной на спецыяльнай перавязі. Вінтоўка аднастрэльная, з абоймай на 5 патронаў, перазараджаецца зараднай рукаваткай, і мае механізм блакіроўкі спускавога кручка. Хуткасць кулі ў такіх вінтоўках не павінна перавышаць 380 м/с на адлегласці 1 метру ад зрэзу ствала. Мінімальная даўжыня лыжаў для біятлона павінна быць на 4 см меней за рост спартоўца, а іх насы не павінны быць моцна загнутымі ўверх.

Адмысловы касцюм скроены дзеля лепшай абцякальнасці і дзеля ўтрымання цеплыні. Чаравікі жорсткія, каб паменшыць ціск на шчыкалатку.

Віды спаборніцтваў

На сённяшні дзень у біятлоне існуе 6 відаў спаборніцтваў: Шаблон:Вызн2 (для жанчын 7,5 км, для мужчын 10 км); Шаблон:Вызн2 (для жанчын 10 км, для мужчын 12,5 км); Шаблон:Вызн2 (для жанчын 12,5 км, для мужчын 15 км); Шаблон:Вызн2 (для жанчын 15 км, для мужчын 20 км) і 2 віды камандных спаборніцтваў — Шаблон:Вызн2 (для жанчын 4*6 км, для мужчын 4*7,5 км) і Шаблон:Вызн2.

Правілы

За кожную незакрытую мішэнь біятланіст павінен прабегчы штрафны круг (150 м), а ў індывідуальнай гонцы за кожную незакрытую мішэнь да часу спартоўца дадаецца адна хвіліна. У эстафетных гонках спартовец мае 3 дадатковыя патроны, а калі і з імі не ўдаецца закрыць мішэні, тады за кожную мішэнь біятланіст павінен прабегчы штрафны круг.

Стральба ў біятлоне пачынаецца заўсёды з пазіцыі лежачы, наступная стральба — з пазіцыі стоячы. У спрынце і эстафетах толькі два агнявыя рубяжы, ў гонцы з пераследаваннем, масавым старце і індывідуальнай гонцы — 4 агнявыя рубяжы.

За 15 хвілін да старта удзельнік спаборніцтваў па біятлоне абавязаны прайсці маркіраванне на адмысловай стартавай пляцоўцы. Тут маркіруюцца лыжы і правяраецца вінтоўка наконт мінімальнага неабходнага намагання на спускавым кручку (норма — не меней за 500 г). Кожная каманда мае дзве запасныя вінтоўкі. Потым правяраецца правільнасць стартавага нумару і выкананне правілаў адносна рэкламы. Стартавыя нумары выдаюцца, каб спартовец сам замацаваў іх на бядры. На ногі біятланістам мацуюцца даннікі, якія мераюць час пры праходжанні кантрольных рубяжоў.

Звычайна, у спрынце і індывідуальнай гонцы, спартоўцы выходзяць на старт кожныя 30 секунд. Кожны біятланіст за 10 секунд да старту атрымлівае гукавы сігнал, за 5 секунд да старту электронны гадзіннік пачынае гучна цокаць. На працягу гэтых 5 сек лыжы мусяць знаходзіцца ў адмысловых мацаваннях (упорах). Для эстафеты ці масавага старту каманду "старт" падаюць стартавым пісталетам.

Пасля фінішу зброя (яна не павінна быць зараджанай) і лыжы (павінны быць маркіраваныя) яшчэ раз правяраюцца, а біятланісты кіруюцца на допінг-кантроль.

Біятлон у Беларусі

Беларускія біятланісты неаднойчы адзначаліся як на асобных этапах Кубка свету, так і на Чэмпіянатах Еўропы і свету. Шматразовая чэмпіёнка свету - Алена Зубрылава, якая за сваю кар'еру выступала за Украіну, пазней — за Беларусь. На апошнім Чэмпіянаце Еўропы (2008) зборная Беларусі здабыла залаты медаль у змяшанай гонцы. У гэтым сезоне (2007-2008 гады) жаночая зборная займае 8-е месца, а мужчынская - 11-е месца ў агульным заліку Кубка свету. Найбольш паспяховым для зборнай Беларусі па біятлоне быў сезон 2001-2002 гадоў, калі жаночая зборная была 5-й, а мужчынская — 4-й. Тады ў індывідуальным заліку Алена Зубрылава (за Беларусь) была пятай, а сярод біятланістаў-мужчын Уладзімір Драчоў заняў другое месца.

У Сеціве

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Біятлон
(руск.) http://www.biathlon.by — Афіцыйная старонка Беларускай федэрацыі біатлону
(англ.) http://www.biathlonworld.com — Афіцыйная старонка Міжнароднага біятлоннага саюзу

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-{{арфаграфія}}
 [[Image:Biathlon Schalke.jpg|thumb]]
 {{вызнч|1=Біятлон}}, састар. {{вызн2|сучаснае зімовае дваяборства}} (ад {{lang-la|bi}} «дзвюх» + {{lang-el|athlon}} «барацьба»): від [[спорт]]у, лыжныя спаборніцтвы на хуткасць са стральбой з вінтовак. Адлегласць і фармат гонкі, а таксама праграма стральбы бываюць рознымі.
 {{Змест злева}}
 ==Гісторыя==
-Сучасны біятлон паходзіць са Скандынавіі. Менавіта там прыгранічныя патрулі ад нуды спаборнічалі між сабою ў хуткасці ды трапнасці. Першае падабенства чэмпіянату па біятлоне адбылося ў [[1767]] годзе з удзелам пагранічнікаў [[Швецыя|Швецыі]] і [[Нарвегія|Нарвегіі]]. Правобраз сучаснага біятлону пад назвай «Змаганні вайсковых патрулёў» быў уключаны ў праграму Першых зімовых [[Алімпійскія гульні|алімпійскіх гульняў]] у Шамані (Францыя) у [[1924]] годзе. У такім выглядзе гэты від спорту праіснаваў у алімпійскай праграме да [[1948]] году, але ў сувязі з антываеннымі настроямі пасля Другой светавой вайны быў выключаны як празмерна мілітарызаваны.
+Сучасны біятлон паходзіць са Скандынавіі. Менавіта там прыгранічныя патрулі ў вольнычас спаборнічалі між сабою ў хуткасці ды трапнасці. Першае падабенства чэмпіянату па біятлоне адбылося ў [[1767]] годзе з удзелам пагранічнікаў [[Швецыя|Швецыі]] і [[Нарвегія|Нарвегіі]]. Правобраз сучаснага біятлону пад назвай «Змаганні вайсковых патрулёў» быў уключаны ў праграму Першых зімовых [[Алімпійскія гульні|алімпійскіх гульняў]] у Шамані (Францыя) у [[1924]] годзе. У такім выглядзе гэты від спорту праіснаваў у алімпійскай праграме да [[1948]] году, але ў сувязі з антываеннымі настроямі пасля Другой светавой вайны быў выключаны як празмерна мілітарызаваны.
 Але ўжо ў [[1958]] годзе мода на біятлон аднавілася, і з таго часу чэмпіянаты па біятлоне праводзяцца рэгулярна. У [[1960]] годзе біятлон амаль у сучасным выглядзе быў уключаны ў праграму Алімпійскіх гульняў у Скво-Вэлі ([[ЗША]]), і быў разыграны першы камплект алімпійскіх медалёў у мужчын. Жаночыя алімпійскія спаборніцтвы ўпершыню праводзіліся ў [[1992]] годзе ў Альбервілі ([[Францыя]]).
@@ Радок 12: / Радок 11: @@
 ==Амуніцыя==
-З цягам часу змяняліся не толькі правілы, але таксама і амуніцыя біятланістаў. Раней замест дробнакаліберных стрэльб спартоўцы цягалі з сабою вельмі важкія карабіны. Дробнокаліберную вінтоўку падрыхтавалі адмыслова дзеля біятланістаў, і яна замацоўваецца у спартоўца на перавязі за спіною. Такая вінтоўка 22-га калібру важыць ня менш 3,5 кг. Яна аснашчоная адмысловым механізмам, што блакуе спускавы кручок, а перазарядка здзейснюецца у ручным рэжыме. Апроч таго, у абоймах месца толькі для пяці патронаў. Хуткасць кулі, выпушчанай з такое зброі, не павінна  быць большай за 380 метраў на секунду на адлегласці 1 метру ад зрэзу ствала. Мінімальная даўжына лыж для біятлона павінна быць на 4 см меней, чымсі рост спартоўца, а іх канцы меней заломленыя дагары.
+На працягу існавання дысцыпліны мяняліся як правілы, так і рыштунак біятланістаў. Раней замест дробнакаліберных стрэльбаў спартоўцы карысталіся цяжкімі вінтоўкамі. Зараз біятланісты карыстаюцца адмыслова сканструктаванымі для іх дробнакалібернымі вінтоўкамі 22-га калібру (маса не меней за 3,5 кг), якія возяцца за спіной на спецыяльнай перавязі. Вінтоўка аднастрэльная, з абоймай на 5 патронаў, перазараджаецца зараднай рукаваткай, і мае механізм блакіроўкі спускавога кручка. Хуткасць кулі ў такіх вінтоўках не павінна перавышаць 380 м/с на адлегласці 1 метру ад зрэзу ствала. Мінімальная даўжыня лыжаў для біятлона павінна быць на 4 см меней за рост спартоўца, а іх насы не павінны быць моцна загнутымі ўверх.
-Адмысловы касцюм скроены гэтак, каб удзержываць тэмпературу цела стабільнай, і каб паменшаць сілу ветра. Чаравікі жорсткія, каб паменшаць ціск на шчыкалатку.
+Адмысловы касцюм скроены дзеля лепшай абцякальнасці і дзеля ўтрымання цеплыні. Чаравікі жорсткія, каб паменшыць ціск на шчыкалатку.
 == Віды спаборніцтваў ==
-На сёнешні дзень у біятлоне існуе 6 відаў спаборніцтваў: {{вызн2|1=спрынт}} (для жанчын 7,5 км., для мужчын 10 км.); {{вызн2|1=[[гонка праследавання]]}} (для жанчын 10 км., для мужчын 12,5 км.); {{вызн2|1=масавы старт}} (для жанчын 12,5 км., для мужчын 15 км.); {{вызн2|1=класічная індывідуальная гонка}} (для жанчын 15 км., для мужчын 20 км.) і 2 віды камандных спаборніцтваў — {{вызн2|1=[[эстафета]]}} (для жанчын 4*6 км., для мужчын 4*7,5 км.) і {{вызн2|1=змешаная эстафета}}.
+На сённяшні дзень у біятлоне існуе 6 відаў спаборніцтваў: {{вызн2|1=спрынт}} (для жанчын 7,5 км, для мужчын 10 км); {{вызн2|1=[[гонка праследавання]]}} (для жанчын 10 км, для мужчын 12,5 км); {{вызн2|1=масавы старт}} (для жанчын 12,5 км, для мужчын 15 км); {{вызн2|1=класічная індывідуальная гонка}} (для жанчын 15 км, для мужчын 20 км) і 2 віды камандных спаборніцтваў — {{вызн2|1=[[эстафета]]}} (для жанчын 4*6 км, для мужчын 4*7,5 км) і {{вызн2|1=змяшаная эстафета}}.
 ==Правілы==
-За кожную незакрытую мішэнь біятланіст павінны дадаткова прабегчы штрафны круг (150 м), а ў індывідуальнай гонцы за кожную незакрытую мішэнь да часу спартоўца дадаецца адна хвіліна. А ў эстафетных гонках у спартоўцаў ёсць 3 запасныя патроны, калі ж не удаецца закрыць мішэні і пры дапамозе запасных патронаў, тады за кожную мішэнь біятланіст павінны дадаткова прабегчы штрафны круг.
+За кожную незакрытую мішэнь біятланіст павінен прабегчы штрафны круг (150 м), а ў індывідуальнай гонцы за кожную незакрытую мішэнь да часу спартоўца дадаецца адна хвіліна. У эстафетных гонках спартовец мае 3 дадатковыя патроны, а калі і з імі не ўдаецца закрыць мішэні, тады за кожную мішэнь біятланіст павінен прабегчы штрафны круг.
-Стральба ў біятлоне пачынаецца заўсёды з пазыцыі лежачы, наступная стральба з пазіцыі стоячы. У спрынце і эстафетах толькы два агнявых рубяжы, ў гонцы з праследаванням, массавым старту і індывідуальнай гонцы&nbsp;— 4 агнявых рубяжы.
+Стральба ў біятлоне пачынаецца заўсёды з пазіцыі лежачы, наступная стральба — з пазіцыі стоячы. У спрынце і эстафетах толькі два агнявыя рубяжы, ў гонцы з пераследаваннем, масавым старце і індывідуальнай гонцы — 4 агнявыя рубяжы.
-За 15 хвілін да старта удзельнік спаборніцтваў па біятлоне абавязаны прайсці маркаванне ў адмысловым стартавым мясцечку. Тут маркуюцца лыжы і правераецца [[вінтоўка]]. У вінтоўках праверяюцца мінімальныя высілкі на спускавы кручок, неабходныя дзеля здзейснення стрэльбы. Яны не павінны быць меней за 500 гр. У кожнай камандзе ёсць две запасныя вінтоўкі. Потым правераецца правільнасць стартавага номера і датрыманне правілаў пра рэкламу. Стартавыя намеры выдаюцца, каб спартовец сам замацаваў іх на бядры. На ногі быятланістам крэпляцца давачы, што замераюць час пры праходжанні кантрольных рубежоў.
+За 15 хвілін да старта удзельнік спаборніцтваў па біятлоне абавязаны прайсці маркіраванне на адмысловай стартавай пляцоўцы. Тут маркіруюцца лыжы і правяраецца [[вінтоўка]] наконт мінімальнага неабходнага намагання на спускавым кручку (норма — не меней за 500 г). Кожная каманда мае дзве запасныя вінтоўкі. Потым правяраецца правільнасць стартавага нумару і выкананне правілаў адносна рэкламы. Стартавыя нумары выдаюцца, каб спартовец сам замацаваў іх на бядры. На ногі біятланістам мацуюцца даннікі, якія мераюць час пры праходжанні кантрольных рубяжоў.
-Зазвычай, у спрынце і індывідуальнай гонцы, спартоўцы выходзяць на старт кожныя 30 сэкундаў. Кожны біятланіст за 10 сэкундаў да пачатку старта атрымоўвае гукавы сыгнал, за 5 сэкундаў да старта электронны гадзіннік пачынае цокаць гучна. Цягам гэтых пяці сэкундаў паліцы павінны быць у адмысловых абмежэвальніках руха. Дзеля эстафеты альбо масавага старта каманду "старт" падаюць з стартавага пісталета.
+Звычайна, у спрынце і індывідуальнай гонцы, спартоўцы выходзяць на старт кожныя 30 секунд. Кожны біятланіст за 10 секунд да старту атрымлівае гукавы сігнал, за 5 секунд да старту электронны гадзіннік пачынае гучна цокаць. На працягу гэтых 5 сек лыжы мусяць знаходзіцца ў адмысловых мацаваннях (упорах). Для эстафеты ці масавага старту каманду "старт" падаюць стартавым пісталетам.
-Пасля фініша зброя (яна не павінна быць зараджоная) і лыжы (павінны быць маркаваныя) яшчэ раз правераюцца. А біятланісты прамуюць на [[допінг кантроль]].
+Пасля фінішу зброя (яна не павінна быць зараджанай) і лыжы (павінны быць маркіраваныя) яшчэ раз правяраюцца, а біятланісты кіруюцца на [[допінг-кантроль]].
 ==Біятлон у Беларусі ==
-Беларускія біятланісты неаднойчы адзначаліся як на асобных этапах Кубка свету, дык і Чэмпіянатах Эўропы і свету. Шматразовая чэмпіёнка свету - [[Алена Зубрылава]], яка за сваю бліскучую спартовую кар'еру усцігла выступыць і за Беларусь, і за Украіну (на пачатку). На апошнем Чымпіянаце Эўропы (2008) зборная Беларусі здабыла залаты мэдаль у змешанай гонцы. У гэтым сэзоне (2007-2008 гады) жаночая зборная пасядае 8-ю сходзінку, а мужчынская - 11-ю ў агульным заліку Кубка свету. Найбольш паспяховым для зборнай Беларусі па біятлоне быў сэзон 2001-2002 гадоў, калі жаночая збрная ўзнялася на 5-е месца, а мужчынская наогул была чацвёртай. Тады ў індывідуальным заліку Алена Зубрылава (зе Беларусь) была пятай, а сярод біятланістаў-мыжчын [[Уладзімір Драчоў]] зайняў другое месца.
+Беларускія біятланісты неаднойчы адзначаліся як на асобных этапах Кубка свету, так і на Чэмпіянатах Еўропы і свету. Шматразовая чэмпіёнка свету - [[Алена Зубрылава]], якая за сваю кар'еру выступала за Украіну, пазней — за Беларусь. На апошнім Чэмпіянаце Еўропы (2008) зборная Беларусі здабыла залаты медаль у змяшанай гонцы. У гэтым сезоне (2007-2008 гады) жаночая зборная займае 8-е месца, а мужчынская - 11-е месца ў агульным заліку Кубка свету. Найбольш паспяховым для зборнай Беларусі па біятлоне быў сезон 2001-2002 гадоў, калі жаночая зборная была 5-й, а мужчынская — 4-й. Тады ў індывідуальным заліку Алена Зубрылава (за Беларусь) была пятай, а сярод біятланістаў-мужчын [[Уладзімір Драчоў]] заняў другое месца.
 == У Сеціве ==