Мікола Панькоў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 2: | Радок 2: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Вучыўся ў Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі. За сувязь з беларускімі эсэрамі ў 1926 |
Вучыўся ў [[Дзвінская дзяржаўная беларуская гімназія|Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі]]. За сувязь з беларускімі эсэрамі ў [[1926]] асуджаны латвійскімі ўладамі на 5 гадоў зняволення. Пасля вызвалення выдаваў у [[Дзвінск]]у часопіс «Школьная праца». У часы нямецкай акупацыі працаваў інструктарам на чыгунцы. |
||
З 1944 |
З [[1944]] - на эміграцыі. Жыў у лагерах для перамешчаных асоб, выдаваў рукапісныя часопісы. Браў удзел у з'ездзе беларускай эміграцыі ў [[1947]], быў сябрам [[Рада БНР|Рады БНР]], узначальваў Саюз Беларускіх Журналістаў. Заснаваў Беларускае Інфармацыйнае Бюро і быў яго кіраўніком. У [[1956]] выйшаў з Рады БНР і разам з [[Яўхім Кіпель|Яўхімам Кіпелем]], [[Віктар Чабатарэвіч|Віктарам Чабатарэвічам]], [[Мікалай Шчорс|Міколам Шчорсам]], [[Лявон Савёнак|Лявонам Савёнкам]] заснаваў Камітэт Незалежнай Беларусі, у [[1984]] разам з [[Васіль Шчэцька|Васілём Шчэцькам]] аднавіў выданне [[Летапіс беларускай эміграцыі|«Летапісу Беларускай Эміграцыі»]]. Склаў падрабязную «Хроніку беларускага жыцця на чужыне» (1945-1984), што была выдадзеная па яго смерці. |
||
== Працы == |
|||
* Čałaviek i dziaržava. Narysy M. Volnaha. — [Niamieččyna], 1946. — 34 s. — (Biblijateka sučasnaści; № 1)<ref>Рукапіснае выданне</ref>. |
|||
* Son kryviča. — [Niamieččyna: vydaviectva «Biełarus», 1946].<ref>Рукапіснае выданне</ref> |
|||
* 10 сталёвых загадаў Беларусу-выгнанцу. — Oldenburg, 7.07.1947. — 2 с.<ref>Манускрыпт</ref> |
|||
* Мы і яны ў Сібіры. — [Niamieččyna: vydaviectva «Biełarus», 1946]. — 23 s.— (Biblijateka sučasnaści; № 4)<ref>Рукапіснае выданне</ref> |
|||
* Шляхі новае беларускае літаратуры: Кароткі агляд беларускае літаратуры паміж дзьвюх войнаў і сяньня. — Ватэнштэт: выдавецтва Беларускага Дапамаговага Камітэту на Ангельскую Зону, 1947. — 16 с. |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=12|старонкі=51|старонак=560|isbn=985-11-0198-2|тыраж=10 000}} |
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=12|старонкі=51|старонак=560|isbn=985-11-0198-2|тыраж=10 000}} |
||
{{зноскі}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Панькоў}} |
{{DEFAULTSORT:Панькоў}} |
||
Версія ад 21:09, 15 снежня 2013
Мікола Панькоў (псеўд. Мікола Вольны, У.Сакол, М.Кніжнік; 12 чэрвеня 1911, Люцын, цяпер Лудза, Латвія - 7 студзеня 1995, Нью-Ёрк) — беларускі грамадска-культурны дзеяч, выдавец, бібліёграф.
Біяграфія
Вучыўся ў Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі. За сувязь з беларускімі эсэрамі ў 1926 асуджаны латвійскімі ўладамі на 5 гадоў зняволення. Пасля вызвалення выдаваў у Дзвінску часопіс «Школьная праца». У часы нямецкай акупацыі працаваў інструктарам на чыгунцы.
З 1944 - на эміграцыі. Жыў у лагерах для перамешчаных асоб, выдаваў рукапісныя часопісы. Браў удзел у з'ездзе беларускай эміграцыі ў 1947, быў сябрам Рады БНР, узначальваў Саюз Беларускіх Журналістаў. Заснаваў Беларускае Інфармацыйнае Бюро і быў яго кіраўніком. У 1956 выйшаў з Рады БНР і разам з Яўхімам Кіпелем, Віктарам Чабатарэвічам, Міколам Шчорсам, Лявонам Савёнкам заснаваў Камітэт Незалежнай Беларусі, у 1984 разам з Васілём Шчэцькам аднавіў выданне «Летапісу Беларускай Эміграцыі». Склаў падрабязную «Хроніку беларускага жыцця на чужыне» (1945-1984), што была выдадзеная па яго смерці.
Працы
- Čałaviek i dziaržava. Narysy M. Volnaha. — [Niamieččyna], 1946. — 34 s. — (Biblijateka sučasnaści; № 1)[1].
- Son kryviča. — [Niamieččyna: vydaviectva «Biełarus», 1946].[2]
- 10 сталёвых загадаў Беларусу-выгнанцу. — Oldenburg, 7.07.1947. — 2 с.[3]
- Мы і яны ў Сібіры. — [Niamieččyna: vydaviectva «Biełarus», 1946]. — 23 s.— (Biblijateka sučasnaści; № 4)[4]
- Шляхі новае беларускае літаратуры: Кароткі агляд беларускае літаратуры паміж дзьвюх войнаў і сяньня. — Ватэнштэт: выдавецтва Беларускага Дапамаговага Камітэту на Ангельскую Зону, 1947. — 16 с.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 51. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0198-2.
Зноскі