Павел Іванавіч Рубіс: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{пішу||}}{{Цёзкі2|Рубіс}}
{{пішу||}}{{Цёзкі2|Рубіс}}
{{Ваенны дзеяч
{{Ваенны дзеяч
|імя = Павел Іванавіч Рубіс
|
|дата нараджэння = 07.02.1923
|
|месца нараджэння = {{МН|Расонскі раён|у Расонскім раёне}}, [[Віцебская вобласць]]
|
|дата смерці = 10.04.1996
|
|месца смерці =
|
|выява =
|
|шырыня =
|
|апісанне выявы =
|
|мянушка =
|
|прыналежнасць = {{Сцягафікацыя|СССР}}
|
|гады службы =
|
|званне = {{СССР, Сяржант}}
|
|род войскаў = [[пяхота]]
|
|камандаваў =
|
|часць =
|
|бітвы = [[Вялікая Айчынная вайна]]
|
|узнагароды = {{{!}}
|
{{!}} {{Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені}}{{!!}}{{Ордэн Славы}}{{!!}}{{Ордэн Славы}}{{!!}}{{Ордэн Славы}}
|
{{!}}}
|сувязі =
|у адстаўцы =
}}
}}
'''Рубіс Павел Іванавіч''' ([[7 лютага]] [[1923]], [[Расонскі раён]], [[Віцебская вобласць]] — [[10 красавіка]] [[1996]]) — [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|савецкі]] вайсковец, удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], [[Ордэн Славы|поўны кавалер ордэна Славы]], камандзір разліку кулямётнай роты 417-га стралковага палка 43-й арміі [[1-ы Прыбалтыйскі фронт|1-га Прыбалтыйскага]] фронту, [[сяржант]].
'''Рубіс Павел Іванавіч''' ([[7 лютага]] [[1923]], [[Расонскі раён]], [[Віцебская вобласць]] — [[10 красавіка]] [[1996]]) — [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|савецкі]] вайсковец, удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], [[Ордэн Славы|поўны кавалер ордэна Славы]], камандзір разліку кулямётнай роты 417-га стралковага палка 43-й арміі [[1-ы Прыбалтыйскі фронт|1-га Прыбалтыйскага]] фронту, [[сяржант]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Нарадзіўся 7 лютага 1923 года ў вёсцы Мікуленкі Расонскага раёна [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. Беларус. Скончыў 7 класаў. Працаваў у калгасе. У перыяд часовай акупацыі варожымі войскамі тэрыторыі Беларусі Павел Рубіс быў партызанам у Расонскай партызанскай брыгадзе імя Сталіна.
Нарадзіўся [[7 лютага]] [[1923]] года ў вёсцы Мікуленкі [[Расонскі раён|Расонскага раёна]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. Беларус. Скончыў 7 класаў. Працаваў у калгасе. У перыяд часовай акупацыі варожымі войскамі тэрыторыі Беларусі Павел Рубіс быў партызанам у Расонскай партызанскай брыгадзе імя Сталіна.


У [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] і ў баях [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] з лістапада 1943 года.
У [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] і ў баях [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] з лістапада [[1943]] года.


Курсант вучэбнай роты 156-й стралковай дывізіі Павел Рубіс ў баі за вёску Філіпенкі, размешчаную ў трох дзясятках кіламетрах на паўночны захад ад горада Віцебска, 26 снежня 1943 г. знішчыў больш за дзесяць праціўнікаў.
Курсант вучэбнай роты 156-й стралковай дывізіі Павел Рубіс ў баі за вёску Філіпенкі, размешчаную ў трох дзясятках кіламетрах на паўночны захад ад горада [[Горад Віцебск|Віцебска]], [[26 снежня]] 1943 г. знішчыў больш за дзесяць праціўнікаў.


Загадам па 156-й стралковай дывізіі ад 27 снежня 1943 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях курсант вучэбнай роты Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 3-й ступені.
Загадам па 156-й стралковай дывізіі ад [[27 снежня]] 1943 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях курсант вучэбнай роты Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 3-й ступені<ref name="wh">{{warheroes|id=10692}}</ref>.


Камандзір разліку кулямётнай роты роты 417-га стралковага палка сяржант Павел Рубіс ў раёне вёскі Пазолі, размешчанай у шаснаццаці кіламетрах на паўднёвым усходзе ад латвійскага горада Елгава, пры фарсіраванні ракі Ліелупе, прыкрываючы агнём кулямёта пераправу, 14 верасня 1944 года вывеў са строю два варожыя кулямёты з разлікамі.
Камандзір разліку кулямётнай роты роты 417-га стралковага палка сяржант Павел Рубіс ў раёне вёскі Пазолі, размешчанай у шаснаццаці кіламетрах на паўднёвым усходзе ад латвійскага горада [[Горад Елгава|Елгава]], пры фарсіраванні ракі [[Рака Ліелупе|Ліелупе]], прыкрываючы агнём кулямёта пераправу, [[14 верасня]] [[1944]] года вывеў са строю два варожыя кулямёты з разлікамі.


Загадам па 43-й арміі ад 12 лістапада 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 2-й ступені.
Загадам па 43-й арміі ад [[12 лістапада]] 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 2-й ступені<ref name="wh"/>.


Камандзір кулямётнага разліку Павел Рубіс пры наступе на чыгуначную платформу «Клаўс-Пусен», размешчаную на поўнач ад горада Мемель — літоўскі горад Клайпеда, 13 студзеня 1945 знішчыў 130 праціўнікаў і варожы станковы кулямёт разам з разлікам. Быў кантужаны, але не пакінуў поле бою, працягваў адбіваць контратакі ворага да падыходу падмацавання.
Камандзір кулямётнага разліку Павел Рубіс пры наступе на чыгуначную платформу «Клаўс-Пусен», размешчаную на поўнач ад горада Мемель — літоўскі горад [[Горад Клайпеда|Клайпеда]], [[13 студзеня]] [[1945]] знішчыў 130 праціўнікаў і варожы станковы кулямёт разам з разлікам. Быў кантужаны, але не пакінуў поле бою, працягваў адбіваць контратакі ворага да падыходу падмацавання.


Указам Прэзідыума [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] ад 29 чэрвеня 1945 гады за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы.
Указам Прэзідыума [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] ад [[29 чэрвеня]] 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы<ref name="wh"/>.


У 1947 годзе старшына Рубіс П. І. дэмабілізаваны. Жыў у гарадскім пасёлку Расоны [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. У 1954 годзе скончыў Полацкае вучылішча механізацыі сельскай гаспадаркі. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|КПСС]] з 1975 года. Працаваў трактарыстам у Расонскім лясгасе. Памёр 10 красавіка 1996 года.
У [[1947]] годзе старшына Рубіс П. І. дэмабілізаваны. Жыў у гарадскім пасёлку [[Гарадскі пасёлак Расоны|Расоны]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. У [[1954]] годзе скончыў Полацкае вучылішча механізацыі сельскай гаспадаркі. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|КПСС]] з [[1975]] года. Працаваў трактарыстам у Расонскім лясгасе. Памёр [[10 красавіка]] [[1996]] года.


Узнагароджаны ордэнамі [[Ордэн Айчыннай вайны|Айчыннай вайны 1]]-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі.
Узнагароджаны ордэнамі [[Ордэн Айчыннай вайны|Айчыннай вайны 1]]-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі<ref name="wh"/>.

{{зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Беляев И. Н., Сысоев А. Н. Хроника солдатской славы. Минск, 1970.
* Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. Минск, 2006.
* {{Кніга:Героі Савецкага Саюза|3}}
* Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==
{{Warheroes|id=10692|name=Павел Иванович Рубис}}
{{Warheroes|id=10692|name=Павел Иванович Рубис}}


[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені]]
[[Катэгорыя:Партызаны Вялікай Айчыннай вайны]]
[[Катэгорыя:Кавалеры ордэна Славы]]
[[Катэгорыя:Пехацінцы Вялікай Айчыннай вайны]]
[[Катэгорыя:Пехацінцы Вялікай Айчыннай вайны]]
[[Катэгорыя:Поўныя кавалеры ордэна Славы]]
[[Катэгорыя:Поўныя кавалеры ордэна Славы]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 7 лютага]]
[[Катэгорыя:Члены КПСС]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1923 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Расонскім раёне]]
[[Катэгорыя:Памерлі 10 красавіка]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1996 годзе]]

Версія ад 20:48, 6 жніўня 2017

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рубіс.
Павел Іванавіч Рубіс
Дата нараджэння 7 лютага 1923(1923-02-07)
Месца нараджэння Расонскі раён, Віцебская вобласць
Дата смерці 10 красавіка 1996(1996-04-10) (73 гады)
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Званне
Сяржант
Сяржант
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Ордэн Айчыннай вайны I ступені
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы

Рубіс Павел Іванавіч (7 лютага 1923, Расонскі раён, Віцебская вобласць — 10 красавіка 1996) — савецкі вайсковец, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, камандзір разліку кулямётнай роты 417-га стралковага палка 43-й арміі 1-га Прыбалтыйскага фронту, сяржант.

Біяграфія

Нарадзіўся 7 лютага 1923 года ў вёсцы Мікуленкі Расонскага раёна Віцебскай вобласці. Беларус. Скончыў 7 класаў. Працаваў у калгасе. У перыяд часовай акупацыі варожымі войскамі тэрыторыі Беларусі Павел Рубіс быў партызанам у Расонскай партызанскай брыгадзе імя Сталіна.

У Чырвонай Арміі і ў баях Вялікай Айчыннай вайны з лістапада 1943 года.

Курсант вучэбнай роты 156-й стралковай дывізіі Павел Рубіс ў баі за вёску Філіпенкі, размешчаную ў трох дзясятках кіламетрах на паўночны захад ад горада Віцебска, 26 снежня 1943 г. знішчыў больш за дзесяць праціўнікаў.

Загадам па 156-й стралковай дывізіі ад 27 снежня 1943 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях курсант вучэбнай роты Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].

Камандзір разліку кулямётнай роты роты 417-га стралковага палка сяржант Павел Рубіс ў раёне вёскі Пазолі, размешчанай у шаснаццаці кіламетрах на паўднёвым усходзе ад латвійскага горада Елгава, пры фарсіраванні ракі Ліелупе, прыкрываючы агнём кулямёта пераправу, 14 верасня 1944 года вывеў са строю два варожыя кулямёты з разлікамі.

Загадам па 43-й арміі ад 12 лістапада 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].

Камандзір кулямётнага разліку Павел Рубіс пры наступе на чыгуначную платформу «Клаўс-Пусен», размешчаную на поўнач ад горада Мемель — літоўскі горад Клайпеда, 13 студзеня 1945 знішчыў 130 праціўнікаў і варожы станковы кулямёт разам з разлікам. Быў кантужаны, але не пакінуў поле бою, працягваў адбіваць контратакі ворага да падыходу падмацавання.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].

У 1947 годзе старшына Рубіс П. І. дэмабілізаваны. Жыў у гарадскім пасёлку Расоны Віцебскай вобласці. У 1954 годзе скончыў Полацкае вучылішча механізацыі сельскай гаспадаркі. Член КПСС з 1975 года. Працаваў трактарыстам у Расонскім лясгасе. Памёр 10 красавіка 1996 года.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі[1].

Зноскі

  1. ↑ а б в г Павел Іванавіч Рубіс на сайце «Героі краіны»

Літаратура

  • Беляев И. Н., Сысоев А. Н. Хроника солдатской славы. Минск, 1970.
  • Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. Минск, 2006.
  • Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.

Спасылкі

Павел Иванович Рубис на сайце «Героі краіны»

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Іванавіч_Рубіс&oldid=2683677"