Каралінскі замак: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычны перанос катэгорыі |
||
| Радок 17: | Радок 17: | ||
[[Катэгорыя:Род Дольскіх]] |
[[Катэгорыя:Род Дольскіх]] |
||
[[Катэгорыя:Род Вішнявецкіх]] |
[[Катэгорыя:Род Вішнявецкіх]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:З’явіліся ў XVII стагоддзі]] |
||
[[Катэгорыя:Зніклі ў 1706 годзе]] |
[[Катэгорыя:Зніклі ў 1706 годзе]] |
||
[[Катэгорыя:Каралін]] |
[[Катэгорыя:Каралін]] |
||
Версія ад 22:53, 20 кастрычніка 2017
Каралінскі замак размяшчаўся ў прадмесці Пінска Каралін.
Гісторыя
Заснаваны маршалкам вялікім літоўскім князем Янам Каралем Дольскім, які ў 1690 г. атрымаў ад Сойма зямлю каля Пінска. Там ім было пабудавана прадмесце Каралін, замак, які меў як ваенную, так і рэпрэзентатыўную функцыі, а насупраць яго – касцёл Св. Карла Барамеуша.
Пасля смерці Я. К. Дольскага замак перайшоў па спадчыне да князёў Вішнявецкіх. Замак разбураны ў 1706 г. войскамі шведскага караля Карла XII. Да пачатку XX ст. захаваліся руіны замка. Да нашых дзён дайшоў падземны ход, якім можна выйсці на бастыёны.
Архітэктура
Замак пабудаваны ў новаітальянскай фартыфікацыйнай сістэме, прамавугольны ў плане, меў памеры 76 м на 38 м на 46 м на 76 м. Два паўднёвыя бастыёны выходзілі на раку Прыпяць і мелі невялікія памеры. Перад замкам ішоў роў шырынёй да 9 м з пад'ёмным мостам. На дзядзінцы стаяў палац уладальніка замка.
Літаратура
- Ткачоў М. Каралінскі замак / Вялікае княства Літоўскае: энцыклапедыя. У 2 т. Т. 2. Мн.: БелЭн, 2006. — 792 с. — С. 47.